Մի խումբ սիսիանցիներ «Սյունյաց երկրին» հղած նամակում ափսոսանք են հայտնում,
որ նախընտրական քարոզչության նպատակով Սիսիան այցելած Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպմանը չեն կարողացել մասնակցել, թեեւ դրա համար շատ ջանք են գործադրել: Նրանք ընդամենը մեկ հարց ունեին Սերժ Սարգսյանին:

Ահավասիկ` «Պարոն նախագահ, վերընտրվելու դեպքում Դուք կկարողանա՞ք գերությունից
ազատագրել Սիսիանի հրաշալիքը` Շաքեի ջրվեժը, թե՞…»: Նամակագիրները հույս ունեին, որ
Աղասի Հակոբջանյանը` երկրորդ անգամ Սիսիանի քաղաքապետ նշանակվելուց հետո, վեր կկանգնի
անձնական շահից եւ գոնե ջրվեժի հարցում նախապատվություն կտա Սիսիանի ընդհանրական շահին: Բայց… Ինչպես արդեն երեւում է, նա չի պատրաստվում հրաժարվել Շաքեի ջրվեժի տիրակալը լինելուց, քանի որ ջրվեժի ջուրն օգտագործում է սեփական հէկն աշխատեցնելու եւ անձնական եկամուտներ ստանալու համար: Սիսիանցիները, պարզվում է, խնդրո հարցով դիմել էին նաեւ ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին: Վերջինս խոստացել էր, որ Շաքեի ջրվեժը կազատագրի նվաճողներից:
Սակայն շատ շուտով ակնհայտ դարձավ, որ վարչապետն ի վիճակի չէ լուծելու սիսիանցիներին
մտահոգող այդ հարցը, ինչի համար էլ մարդիկ «Սյունյաց երկրի» միջոցով դիմում են ՀՀ նախագահ
Սերժ Սարգսյանին:

Իսկ ի՞նչ է մտածում այդ կապակցությամբ Սիսիանի քաղաքապետ Աղասի Հակոբջանյանը,
ով ջրվեժի ջուրն օգտագործող հէկի փայատերերից մեկն է: Հարցին նա պատասխանել է դեռեւս
2011թ. հունիսի 30-ին «Սյունյաց երկրին» տված հարցազրույցում: Անկողմնակալ լինելու
համար բերում ենք նրա պատասխանի ամբողջական տեքստը: Ահա` «1998-ին Շաքեի հէկը ձեռք
է բերել «Հակոբջանյան եւ Գալստյան հէկ» ՍՊ ընկերությունը: Մրցույթի պայմաններին համապատասխան հէկը պետք է աշխատի 1.8 խորանարդ մետր վայրկյան ջրով եւ պետք է արտադրի 840 կվ/ժ էլէներգիա:

Կառավարության կողմից հաստատված այդ պայմաններով էլ ՍՊԸ-ն պետք է աշխատի: Մինչդեռ կան
մասնագիտական չափագրումներ, գնահատումներ, ըստ որոնց` հէկն առայսօր աշխատում է (միջին
հաշվով) 1.3 խորանարդ մետր վայրկյան ջրով: Շաքեի աղբյուրից ընդհանուր առմամբ դուրս
է գալիս մոտ երկու խորանարդ մետր վայրկյան ջուր: 1.3-ն ուղղվում է հէկին, մնացածն օգտագործվում է Սիսիան քաղաքի, ինչպես եւ մի քանի գյուղերի խմելու եւ ոռոգման ջուր մատակարարելու նպատակով: Ինչո՞ւ ջրվեժը չի բանում ամբողջ օրը: Իհարկե, ջուր չլինելու պատճառով: Եթե հէկը գնվել է պետությունից եւ գնվել է որոշակի պայմաններով, եթե հէկը պարտավորություն չի կրում ջրվեժի շուրջօրյա աշխատանքի համար, եթե հատկացված ջուրը չի բավարարում հէկը սահմանված հզորությամբ աշխատեցնելու համար, ապա ինչո՞ւ պետք է անընդհատ մեղադրանքներ հնչեցնել ՍՊ ընկերության հասցեին: Այդ ամենով հանդերձ, սակայն, ՍՊԸ-ն հարցը դիտում է այլ տեսանկյունից:

Մի բան կարող եմ ստույգ ասել` չկա մի մարդ, որ ջրվեժը դիտելու ցանկություն ունենա եւ այն չդիտի, եւ մենք հնարավորություն չտանք նրան: Շատ լավ հասկանում ենք, որ Սիսիան եկող զբոսաշրջիկը գալիս է նաեւ ջրվեժի համար… Խնդրեմ, նայեք հէկի օպերատիվ գրանցումների մատյանը: Օրական միջին հաշվով 5-10 անգամ հարկադրված կանգնեցվում են ագրեգատները,
ինչը ոչ թե ֆինանսական, այլ տեխնիկական խնդիրներ է առաջ բերում հէկի աշխատանքում (ոչ
ցանկալի հիդրավլիկ հարվածներ, էլեկտրական անջատումներ եւ այլն): Այդ է իրականությունը,
մնացած բոլոր խոսակցությունները` արգելքների, դրամահավաքության մասին, ծիծաղելի են
պարզապես»:

Առաջին հայացքից ե՛ւ պահանջատեր սիսիանցիները, ե՛ւ ջուրն օգտագործող Աղասի
Հակոբջանյանը ճիշտ են յուրովի: Սակայն… Սա այն իրավիճակն է, որից դուրս գալու մեկ ելք
կա, որքան էլ պատճառաբանությունները հիմնավոր լինեն: Իսկ ելքը հետեւյալն է` ջրվեժը
պետք է անհապաղ ազատագրվի եւ վերադարձվի հայ հանրությանն ու զբոսաշրջիկներին, խանգարող-խոչընդոտող որոշումներն ու պայմանագրերն էլ պետք է վերանայվեն ու չեղյալ հայտարարվեն: Աղասի Հակոբջանյանն էլ պետք է լինի մեր առաջարկած ելքի ջատագովը, այլապես ծիծաղելի կլինեն (եթե արդեն ծիծաղելի չեն) Սիսիանի ու սիսիանցու թասիբի մասին նրա` անընդհատ հնչող ճամարտակությունները:

ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ