Հողս արյունոտվել է
Պատերազմում զարկված տղաների
Սառն համբույրից։
Հողս արցունքոտվել է
Որդեկորույս մայրերի
Սրտակեղեք լացից։
Հողս ծխում է
Հրդեհված արտերի
Մոխրացող ստվերներից։
Հողս ոռնում է
Վիրավոր մասրենու
Ճչացող ցավից։
Հողս մխում է
Ցեղասպան թշնամու
Լիրբ հռհռոցից։
Արցախ իմ,Սեր իմ,
Ինչպե՞ս ամոքեմ,ասա,վերքերդ։
Լացս խեղդեմ
Ու քո ցավը տանեմ,Արցախ...
27.09.2020 թ.
Դավիթ Միքայելյան-ի ֆեյսբուքյան էջից