Մեծ հաղթանակի տարեդարձի հաջորդ օրը ևս հաճելի զգացողություններով բացվեց առավոտն ինձ համար: Մայիսի 10-ին՝ գարնանային այս օրը, մորս ծննդյան տարեդարձն է…

Կապանի տարածաշրջանի Նորաշենիկ գյուղում՝ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից Սուրեն Ղազարյանի ընտանիքում է 1948 թ. մայիսի 10-ին ծնվել Լյուդմիլա Ղազարյանը. այդ ընտանիքում ուսման հարգը միշտ բարձր է եղել. չորս քույրերից երկուսը բարձրագույն կրթություն են ստացել, մյուսները՝ միջնակարգ-մասնագիտական:

Ինձ համար գրավիչն այն է, որ ողջ գիտակցական կյանքը մայրս մանկավարժության ոլորտում է անցկացրել, և նրա աշխատանքային գրքույկում միայն մի նշում կա՝ Կապանի թիվ 6 միջնակարգ դպրոց: Նախ՝ տարրական դասարաններում է դասավանդել, այնուհետև՝ ֆիզիկայի և քիմիայի լաբորատորիայի վարիչ է եղել:

1967-ին ամուսնացել է համագյուղացի Գառնիկ Հակոբյանի հետ, ստեղծել բարեպաշտ ընտանիք, ունեցել են երեք որդի՝ Նորայր, Վահե, Արթուր: Նախ զավակներին, հիմա էլ թոռներին պատգամում է ուշադիր և հարգալից լինել մարդկանց հանդեպ, հնարավորության սահմաններում նեցուկ լինել նրանց, երբ դժվարին պայմաններում են հայտնվում:

Նրա աշխատանքային գործունեության ժամանակներից մի հիշողություն է հատկապես տպավորվել մեջս. երբ աշխատավարձ էին ստանում, ընկերուհիներով գրախանութ էին շտապում՝ ձեռք բերելու նոր լույս տեսած գրականությունը: Այժմ մեր ընտանիքում նրա շնորհիվ ստեղծված  գրադարանից օգտվում են  թոռները…

Այսօր նրա ծննդյան տարեդարձն է. միշտ առողջ լինես մայր ի՛մ, թո՛ղ որ քո հաճելի ներկայությունը երկար լինի մեզ համար, իսկ դու վայելես թոռներիդ քաղցրությունը և նրանց հաջողությունների պատճառած բերկրանքը:

Քո որդի՝ Վահե Հակոբյան