Արշավիր Աշոտի Պողոսյան․ ծնվել է 1966թ․ սեպտեմբերի 17-ին Սյունիքի մարզի Տեղ գյուղում։ Միջնակարգ կրթությունը ստացել է գյուղի դպրոցում։ Երկար տարիներ աշխատել է ՀՀ ՊՆ-ում՝ վարորդ։ Երկու դուստր եւ երկու թոռ ուներ։
Ամենուր սպասված ու սիրված էր Արշավիրը, կարողանում էր լեզու գտնել բոլորի հետ, նրա հետ ծանոթությունն անպայման վերածվում էր ընկերության։
Տեղ գյուղի զավակը գիտեր՝ Արցախն իրենց վահանն է, չլինի հայկական Արցախը, գող ու ավազակ ադրբեջանցին կգա՝ կմոտենա իր գյուղին, մի օր անասուն կգողանա, մի օր կկրակի գյուղի կողմը, կխաթարվի գյուղի անդորրը, Արցախը պիտի մնա հայկական ոչ միայն պատմական արդարության, այլեւ Սյունիքի անվտանգությունը երաշխավորելու համար։ Այդ համոզմունքն էր նրան ստիպել 1990-ին եւ 2016-ին հասնել մարտադաշտ։
2020թ․ սեպտեմբերի 27-ին թուրքը նորից ոտքի ելավ՝ հայկական հողից հերթական կտորը պոկելու․ Արշավիրը տեղը չէր գտնում, զավակները հազար պատճառ գտան, խնդրեցին, համոզեցին, որ ռազմաճակատ չմեկնի, բայց հողը տնքում էր, ու Սյունիքի զավակը տանը մնալ չկարողացավ։ Սեպտեմբերի 28-ին կամավորագրվեց․․․
Հոկտեմբերի 1-ին թշնամական հարվածային անօդաչուն թիրախավորեց Արշավիրի՝ զինամթերք տանող մեքենան․ զոհվեց քաջ սյունեցին՝ հայրենիքը կյանքով պաշտպանելու իր հերոսական օրինակն ավանդելով մեզ․․․
Տիգրանուհի Բադալյան