Վրեժ Ոսկանյանը՝ 1996թ. ծնված, ժամկետային զինծառայող է, Մխիթար Հերացու անվան բժշկական համալսարանի երկրորդ կուրսի ուսանող էր, երբ 2015թ. հունվարի 27-ին զորակոչվեց բանակ:

Հիմա հակատանկիստ է, ավելի ճիշտ՝ հակատանկային հաշվարկի հրամանատար, կրտսեր սերժանտ:

Ապրիլի 2-ի գիշերը տագնապ հայտարարվեց նաեւ այդ զորամասում… Երկու մարտական հաշվարկ ուղարկվեց առաջնագիծ՝ հնարավոր վտանգի առաջն առնելու համար:

- Մենք արդեն նշանակված տեղում էինք, երբ նկատեցինք մեզ վրա եկող տանկերը, - պատմում է Վրեժ Ոսկանյանը: - Չորս տանկ շարժվում էր մեր հաշվարկի, վեց տանկ՝ մյուս հաշվարկի ուղղությամբ: Հարկավոր էր նրանց առաջն առնել, այլապես կշարունակվեր առաջխաղացումը: Սկզբում մտածում էինք՝ ի՞նչ անել, ինչպե՞ս անել, բայց խորհելու ժամանակ այլեւս չկար… Երբ առաջին տանկը խփեցինք, ոգեւորվեցինք: Մարտն ավելի թեժացավ: Մեզ հաջողվեց խոցել մյուս տանկերը եւս: Խոցելուց հետո չորս հոգի կարողացան դուրս պրծնել տանկից եւ փախչելու փորձ կատարել, բայց ոչնչացրինք նրանց եւս: Հակառակորդի նռնականետերի կրակոցից մերոնցից երկու հոգի վիրավորեց, հիմա ապաքինվում են…

Վրեժը պատմեց նաեւ, որ իր եղբայրը՝ Էմիլ Ոսկանյանը, նույնպես ժամկետային զինծառայող է, իրենց միջեւ կապ կա, լավ է զգում: Հայրը՝ Վահագն Ոսկանյանը, սակայն, անհանգստացել ու եկել է որդուն տեսակցության:

Ամենաուշագրավը՝ թշնամու չորս տանկ ոչնչացրած զինվորն անչափ համեստ է, կարծես ինքը չէր այդ սխրանքի հեղինակը: Համոզված է՝ իր մարտական ընկերներից ով էլ լիներ՝ այդպես կվարվեր, քանի որ բոլոր զինվորները գիտակցում են՝ թշնամին որքան էլ զինված լինի, մեր հողը մտնելիս պետք է ոչնչացվի թեկուզեւ մեր կյանքի գնով…

ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ