Մտածենք ոչ թե պահանջատիրության, այլ պահանջատիրոջ մասին
...Ոչ թե պարզապես մեր հիշողությունը նորոգենք ու սգանք, այլ գիտակցենք ու ըմբռնենք կատարվածի պատճառներն ու հետեւանքները, իմաստավորենք ողջ պատմությունը եւ պատրաստ լինենք ապրելու նոր ժամանակներում:
Ցավից սեղմվելու եւ աշխարհին մեր ցավն անընդհատ ցուցանելու փոխարեն (կամ՝ դրա հետ մեկտեղ) զորանալու եւ բռունցքվելու խորհուրդ մտցնենք մեր մտքի ու ջանքի, մեր վարքի մեջ: Եվ առաջ մղենք պարտություններ ու կոտորածներ այլեւս թույլ չտալու, մեր պետությունն ու անկախ պետականությունը մեզանով զորացնելու գիտակցումը:
Որ կարողանանք բարձր պահել գլուխներս նոր մարտահրավերների հորձանուտում, որ իրավունք ունենանք հպարտորեն հաղորդվել մեկուկես միլիոն անմեղ զոհերի հոգիներին, որ կարողանանք ուղիղ նայել աշխարհին, պատմությանն ու ապագային:
«Սյունյաց երկիր»
6 ապրիլի 2005թ.