Չծերանայինք, չծերանայինք,

Մեր ծերպ ու կերպից չհեռանայինք,

Չսպիտակեինք ժամանակից շուտ

Եվ մեր խորքի մեջ չսեւանայինք։

Վաստակած քուրմեր չձեւանայինք,

Մեկ մեկու հիշել չթերանայինք,

Չտես տերերի ողորմածությամբ

Մեր տերության պես չանտերանայինք։

Այս մենությանը չընկերանայինք,

Այս գերությանը չընտելանայինք,

Վերանում էինք… Գոնե մեր մաքուր

Երեսի ջրով թող վերանայինք։

 

Համո Սահյան