Սիրելի՛ հայրենակիցներ,
Հայոց բանակի գեներալներ, սպաներ և զինվորներ,
Այսօր Հայոց բանակը դառնում է 33 տարեկան: Անկախության տարիներին ծնված բանակը դարձավ մեր պետականության հենասյունը: Մեր զինված ուժերը, թեև կազմավորվեցին ամենադժվարին պայմաններում, սակայն հենց սկզբից էլ ապացուցեցին՝ հայ զինվորը կարող է պաշտպանել իր հողն ու ժողովրդին:
Մեր զինված ուժերի հզորությունը կերտվեց ժողովրդի միասնական կամքով, հայի անկոտրում ոգով և հաղթանակի անսասան հավատով: Հենց այս հավատն է, որ այսօր էլ մեզ ուժ է տալիս նոր հաղթանակների համար:
Այս պատմական պահին մեր միասնական կամքը պետք է լինի՝ վերադարձնել հաղթանակները: Ոչ թե սպասել, այլ կերտել դրանք: Մեր պատմությունը վկայում է՝ հայը միշտ ոտքի է կանգնել, երբ համախմբվել է: Այդ ուժը մեր մեջ է, այն անսպառ է, և հենց դա է մեր ամենամեծ զենքը:
Մեր սահմանին կանգնած յուրաքանչյուր զինվոր պետք է զգա ողջ ժողովրդի աջակցությունը իր թիկունքում: Նա պետք է համոզված լինի՝ իր հետևում կանգնած է համայն հայության անսասան կամքը: Այս գիտակցումը կրկնապատկում է մեր ուժը և մեր վճռականությունը:
Մեր զոհված եղբայրների անմահ հիշատակը մեր սրտերում վառ է պահում պայքարի ոգին: Նրանց սխրանքը դարձել է անձնվիրության և հայրենասիրության դաս գալիք սերունդների համար: Մենք պարտավոր ենք արժանապատվորեն շարունակել նրանց սկսած գործը:
Այսօր մեր առջև ծառացած է պատմական առաքելություն՝ միասնական կամքով վերականգնել մեր զինված ուժերի հզորությունը: Սա մեր սրբազան պարտքն է հայրենիքի և ապագա սերունդների հանդեպ:
Հայ զինվորը շարունակում է մնալ հայրենի հողի հավատարիմ պահապանը, և մենք բոլորս պետք է աջակից լինենք նրան այս առաքելության մեջ:
Թող Աստծո օրհնությունը միշտ լինի մեր զինվորների, մեր բանակի և մեր հայրենիքի հետ:
Փա՜ռք Հայոց բանակին: Փա՜ռք մեր քաջարի զինվորներին: Հավե՜րժ փառք մեր հերոսներին: