Գրիգոր Արայիկի Գրիգորյան․ ծնվել է 1993թ․ փետրվարի 13-ին Սիսիանի շրջանի Բռնակոթ գյուղում։ Մանուկ Գրիգորին նկարագրելիս գյուղացիներն առանձնացնում են աշխատասիրության հատկանիշը. նա՝ տակավին մանուկ, մեծահասակներին օգնում էր թե՛ գյուղատնտեսական աշխատանքներ կատարելիս, թե՛ ներտնային գործերում։ Սովորել եւ ավարտել է գյուղի միջնակարգ դպրոցը։ Ուսուցիչները նրա մասին խոսելիս հուզվում են, հպարտանում, որ դասավանդել են նրան, պատմում, որ Գրիգորի հայրենասիրության հիմքում հայոց պատմությունից ունեցած գիտելիքներն էին։ Ուսուցիչներն ընդգծում են նաեւ Գրիգորի՝ իրենից փոքրին, թույլին պաշտպանելու ձգտումը։
Պարտադիր զինվորական ծառայությունն անց է կացրել Ստեփանակերտում. ավելի ջերմ սիրով է կապվել մեր հայրենիքի այդ կտորին։
Զորացրվելուց հետո ընդունվել է Երեւանի Եվրասիա միջազգային համալսարանը, ավարտել, բայց դիպլոմը չհասցրեց ստանալ։
2017թ․ պայմանագրային ծառայության է անցել Սիսիանի զորամասում։
Ընկերները Գրիգորի մասին խոսում են անթաքույց ցավով: Բոլորի համար են ցավում, բայց Գրիգորն իրենց ընկերախմբի վառ աստղն էր՝ իր կատակներով, լայն ժպիտով, հյուրասիրությամբ ու հասնելու-օգնելու պատրաստակամությամբ։
2020թ․ սեպտեմբերի 27-ին Ադրբեջանը պատերազմ սկսեց... Գրիգորը, Արցախ մեկնելուց առաջ, մի քանի րոպեով տուն էր մտել, անհրաժեշտ իրերը վերցրել: Ծնողների հարցին, թե ո՞ւր է գնում, հանգիստ պատասխանել էր՝ «Իմ տեղը»։ Տանեցիներն օրեր շարունակ կարծել էին, թե Գրիգորը Սյունիքին մոտ գտնվող դիրքերում է։ Մի անգամ՝ մոր հետ հեռախոսազրույցի ժամանակ, Գրիգորին շատ մոտ արկ էր պայթել, Գրիգորը ստիպված ասել էր, որ Արցախում է։
Ընտանիքի անդամներն ու ընկերները համոզված էին, որ Գրիգորին ոչինչ չի պատահի, համոզված էին, որովհետեւ քաջ, առույգ երիտասարդը մանկուց սովոր էր դժվարություններին: Նրա հետ ռազմադաշտում կռված ժամկետայինները հիշում են, թե քանի անգամ է Գրիգորը հակառակվել նահանջելու հրամանին, փակել նահանջողների ճանապարհը, պահանջել կռվել մինչեւ վերջ․․․
Ինքը չէր նահանջել, կռվել էր մինչեւ վերջ․․․ Հոկտեմբերի 14-ին ընկել է Գրիգորը․․․
Ամիսներ շարունակ ընտանիքն աղոթում ու սպասում էր. ավա՜ղ, սպասումները զուր էին, աղոթքները՝ միայն երկնային կյանքի համար: Փետրվարի 23-ին ԴՆԹ հետազոտության արդյունքում հաստատվեց՝ Գրիգոր Գրիգորյանը նահատակվել է․․․
Տիգրանուհի Բադալյան