Հերոսի մայրը

Զոհված ազատամարտիկ Սանասար Բեգլարյանի հիշատակին

Արեւի հուրհեր ցոլքերն ստվերող,

Լայնշի թեւերով գիշանգղի նման,

Հասավ ու խոցեց սրտերը մարդկանց

Չարագույժ բոթը հերոսի մահվան...

Մարդիկ վշտամած նայեցին միմյանց.

Միաձուլելով կսկիծներն իրենց

Մի համընդհանուր ափսոսանքի մեջ…

Եվ միայն մայրը, մայրը զինվորի,

Չհավատալով դավող ունկերին,

Ձեռքերն ազազուն կարկառեց ի վեր

Ու սրտակեղեք բարբառեց կոծով.

- Ոչ, ոչ, չէր կարող այդքան անարդար,

Անողոք լինել Տերը երկնային,

Որին աղոթքով պաղատել էի,

Որ պատերազմի այս թոհուբոհում

Որդուս խնայի...

Մայրն ինչ իմանար,

Որ աստվածակարգ` որդու պահապան

սուրբ հիշատակին

Դավով պատել է անարգ թշնամու

Պաշտեցյալ նեռի նսեմ գործակից

Սադայելը չար

Եվ մահապարտել սիրասուն որդուն...

Մայրն ինչ իմանար, որ մահից զորեղ

Այլ ճշմարտություն չկա աշխարհում,

Որ որդու հոգին աստղացել արդեն

Ու հար կշողա պարզկա երկնքում…

Մայրն ինչ իմանար...

***

- Հերոս էր որդիդ, -

ասում են մարդիկ,

- Հերոսի համար վայել չէ վայել -

Սգում է նրան հայրենիքը ողջ,

Անլուր ողբում են բյուրավոր մայրեր.

Այրերի տամուկ աչքերից թախիծ

ու վիշտ է ծորում

Մանուկները պերճ ծաղկեփնջեր են հյուսում ինքնաբար

Որդուդ շիրիմին փռելու համար...

Որդիդ հերոս էր, իսկ հերոսները

Անմահանում են մահվամբ սխրական, 

Ու տեղ գրավում հար անմահների

լուսե տաճարում...

Մայր. ցամաքել են շիթերն արցունքիդ.

Ախ, մի քրքրիր տառապած հոգիդ

Էլ մի մղկտա...

Վիշտդ ամոքիր որդուդ սխրանքի

Այն հիշողությամբ, որ ժողովուրդն է

Սահմանում արդար...

Օ. մայր հերոսի,

Սրտեր մորմոքող ողբասացությամբ

Մի արգելակիր հանուն հայենի

Հողի փրկության

Քո զոհված որդու հոգու ճախրանքը...

Կոչիր ապրողած, որ հերոսներին

Պահապան լինեն հավերժի դուռը

Բացելուց առաջ...

Կոչիր ապրողաց...

- Լսում ես, որդիս,

- Ասում են, որ դու սնվել ես մանկուց

առյուծի կաթով,

Որ արծվի հանգույն սուրացել օդում

Ու տապալվել են մեկեն թեւաբեկ

Ողջակիզվել ես մեծ նվիրումի

Ու ատելության բոցերում հրկեզ...

Ասում են, որ դու մահն ընդունել ես

հերոսին վայել...

Ասում են խոսքեր մխիթարանքի

ու հպարտության...

Լսում ես, որդիս.

Դու հերոսացար

գործով ու մահվամբ.

Բայց ոչինչ, ոչինչ չի ընդհատում իմ

մայրական սրտից

Ցավով ծորացող շիթերը արյան...

 

Վազգեն Սյունեցյան