Դժվար է հավատալ, որ չկա միշտ բարի ժպիտով, միշտ սթափ, պատասխանատու ու պատրաստակամ մեր ընկերը, փորձված ու պարտաճանաչ մանկավարժը, տնտեսական, ռազմական, հասարակական գործիչը, անփոխարինելի եղբայրը, սիրող ամուսինը, օրինակելի հայրը, պապիկը՝ Ստյոպա Սամսոնի ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆԸ:
Ծնվել է 1956թ. նոյեմբերի 29-ին, ՀՍՍՀ Գորիսի շրջանի Վերիշեն գյուղում: Ավարտել է գյուղի միջնակարգ դպրոցը, Երևանի Խ.Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի ֆիզիկայի ֆակուլտետը (1977): Բուհական գործուղումով երեք տարի աշխատել է Վայքի Հեր-Հեր գյուղի միջնակարգ դպրոցում՝ արտադասարանական և արտադպրոցական աշխատանքների գծով դիրեկտորի տեղակալ-կազմակերպիչ և ֆիզիկայի ուսուցիչ: 1980-81 թթ. Սիսիանի Դաստակերտ ավանի բժշկական տեխնիկայի գործարանում եղել է լաբորատորիայի վարիչ: 1981-86 թթ. ընտրվել է Գորիսի տրիկոտաժի արտադրական միավորման կոմերիտական կազմակերպության ազատված (հաստիքով) քարտուղար: 1986-90 թթ. Գորիսի շրջխորհրդի գործկոմում աշխատել է կազմակերպական բաժնի հրահանգիչ: 1990 թ. հոկտեմբերին նշանակվել է Վերիշենի սովխոզ-տեխնիկումի տնօրեն, որտեղ աշխատել է մինչև 1993 թ. մարտը (մինչև տնտեսության սեփականաշնորհումն ու լուծարումը):
Արցախյան շարժման տարիներին եղել է Վերիշենի Գ.Նժդեհի անվան կամավորական ջոկատի հրամանատարը: 1993 թ. ծառայության է անցել նորաստեղծ հայոց բանակում, հասել է մայորի կոչման և զորամասի հրամանատարի պաշտոնի:
Արժանացել է «Մարտական ծառայության», «Մարշալ Բաղրամյան», «Հովհաննես Իսակով», «Անբասիր ծառայության համար» մեդալների:
Թոշակի անցնելուց հետո, իբրև պահեստի մայոր-զինղեկ աշխատել է Երևանի ճարտարագիտական համալսարանում, Երևանի թիվ 24 միջնակարգ դպրոցում, կատարել է դասախոսական աշխատանք:
Ծանր կորստի առթիվ ցավակցելով Ստյոպայ Արզումանյանի ընտանիքին, հարազատներին, բարեկամներին, ընկերներին, միաժամանակ հայտնում ենք, որ քաղաքացիական հոգեհանգիստը տեղի կունենա Երևան քաղաքում 2021 թ. սեպետմերի 1-ին, հուղարկավորությունը՝ սեպտեմբերի 2-ին՝ հայրենի գյուղում:
Երկնային արքայություն մեր սիրելի ընկերոջը…