Որքա՜ն ճիշտ է գրված տապանաքարիդ՝ «Կարոտում ենք...»:
Եվ ամենակարևորը՝ քո տեղը թափուր է ոչ միայն ընտանիքում, գերդաստանում, համայնքում, այլև ընկերության մեջ:
Լույս իջնի շիրիմիդ, մեր լավ բարեկամ...