Այս գիշեր Տեղի սահմանագծում էինք. շանթեղեն օրվանից հետո անդորր էր և, իհարկե, սպասում...

12.04.2023 13:03
4479

2023 թ. ապրիլի 11-ի օրն ընդմիշտ մտավ Սյունիքի նորագույն շրջանի պատմության մեջ՝ իբրև արժանապատիվ դիմադրության և ինքնապաշտպանության, իբրև հերոսականության օր... Շատ ափսոս սակայն, որ օրը ողողվեց մեր հրաշք տղաների արյամբ...

Օրվա երկրորդ կեսին Տեղի տարածքում թուրքի նախաձեռնած նոր սադրանքի մասին արդեն տեղյակ էր ամբողջ հանրությունը, փորձում էինք (ինչպես շատերը) րոպե առ րոպե տեղեկություններ ստանալ ռազմական բախման ընթացքի մասին...

Բայց հնարավոր չէր անընդհատ հեռվից հետևել այդ ամենին, չլինել տղաների կողքին...

Երբ հասանք Տեղ գյուղ՝ կեսգիշեր էր:

Առաջինը հանդիպեցինք գյուղի քաջարի տղաներին. ամբողջ գիշերը ոտքի վրա պիտի լինեին, թուրքից ամեն ինչ սպասելի էր, մանավանդ որ չէին կարողացել կանխել մեր դիրքերում կատարվող աշխատանքները և փաստորեն հետ էին շպրտվել:

Գյուղի տղաների հետ էր համայնքի ղեկավար Դավիթ Ղուլունցը, ով աննախադեպ և ճգնաժամային այս իրավիճակում սահմանամերձ բնակավայրերի կառավարման, զինվորականների հետ ողջամիտ համագործակցության  դրական և ուսանելի օրինակ է ցույց տալիս:

Գյուղի երիտասարդների հետ էր Սյունիքից Ազգային ժողովի պատգամավոր Դավիթ Դանիելյանը. մայրաքաղաքից Տեղ գյուղ էր ճանապարհվել անմիջապես, երբ իմացել էր ադրբեջանցիների հերթական սադրանքի մասին:

Ավելի ուշ պատգամավորին և համայնքի ղեկավարին հանդիպեցինք առաջնագծում՝ դիրքապահների մոտ:

Դավիթ Դանիելյանը ոչ միայն զորակցություն էր հայտնում տղաներին, այլև ծանոթանում նրանց հոգսերին և մտահոգություններին, ինչ-ինչ հարցերի լուծում ստանձնում, իսկ հարցերը շատ են...

Գիշերվա ընթացքում մի քանի հանդիպումներ և զրույցներ ունեցանք՝ նաև դիրքապահների հետ, ու բաժանվեցինք միայն լուսաբացից առաջ:

***

Գիշերային մեր այցի ընթացքում ստացած տպավորությունների մասին կարելի է երկար գրել, բայց դրա կարիքը չկա:

Մի հանգամանքի մասին, սակայն, չենք կարող ուրախությամբ չբարձրաձայնել:

Խոսքը մեր դիրքապահների ոգեպինդ վարքի, անվեհեր պահվածքի մասին է:

Մեր դիրքապահներին այնքա͂ն վճռական տեսանք, այնքա͂ն վստահ...

Ի͂նչ տղերք են, ի͂նչ նվիրյալներ, ամեն մեկը՝ մի առյուծ...

Ժամեր առաջ տեղի ունեցած բախումը՝ ադրբեջանցի զինյալների հետ, ոչ թե ընկճել էր նրանց, այլ քաջության և խիզախության նոր լիցքեր հաղորդել ու ավելի վճռական դարձրել: Տղաների մեջ կուտակված սերը՝ հայրենի եզերքի հանդեպ, վիրավորվածությունը՝ ադրբեջանցիների հերթական սանձարձակությունից, ոգեղենացել էր, մարմին առել, վրեժի և հատուցման ծարավ առաջացրել  միջադեպի ժամանակ:

Իրենք էին ասում՝ նման մեկ-երկու դիմադրություն ու ինքնապաշտպանություն, որպիսին եղավ ապրիլի 11-ին, և թուրք ասկյարն այլևս չի հանդգնի քայլ առաջ գալ մեր սրբազան հողում:

Իրենք էին ասում՝ եթե այդպիսի դիմադրություն և ինքնապաշտպանություն լիներ նաև մարտի 29-ին, ապա թշնամին չէր կարող ոտք դնել Տեղի տարածքում:

Հետևելով նրանց պահվածքին ու խոսքին, նաև վճռականությանը, հանուն հարենիքի մինչև վերջ գնալու պատրաստակամությանը՝ մտածում ենք՝ մի փոքր քաջալերանք ու գնահատանք մեր աշխարհազորայիններին, զինվորականներին և կամավորականներին, մի փոքր ուշադրություն՝ նրանց խնդիրներին, և նրանք հրաշքներ կգործեն...

Դիրքապահներից շատերին գիտեինք դեռևս Արցախյան երեք պատերազմներից, ոմանց էլ հնարավոր չէր ճանաչել մթության մեջ: Չճանաչեցինք նաև Գարուն Բադասյանին, բայց նրա խոսքը դաջվեց գիտակցությանս մեջ. «Դարեր շարունակ թուրքը երբեք ոտք չի դրել Տեղ գյուղի հողում, մարտի 29-ին կատարվածն անհասկանալի բացառություն է, բայց, միևնույն է, մեր հողերն ազատագրելու ենք, անպայման ազատագրելու ենք, եթե նույնիսկ մեր կյանքի գնով լինի»:

Նման խոսքեր նաև ուրիշներից լսեցինք: Եվ այդ ամենից հետո նորովի ամրապնդվեց մեր համոզմունքը՝ շնորհիվ հայի այդ տեսակի՝ մենք իսկապես ուժեղ ենք, մենք չենք պարտվելու, մենք ի վերջո հաղթելու ենք, անպայման հաղթելու ենք և վերականգնելու ենք ազգային մեր արժանապատվությունը, հաղթահարելու ենք պարտվածի հոգեբանական բարդույթը և վախը...

Այդպիսի տպավորությամբ էլ բաժանվեցինք թշնամու դեմ մի քանի տասնյակ մետր հեռավորությամբ կանգնած մեր խիզախ և ոգեպինդ դիրքապահներից:

Հ.Գ.

«Սյունյաց երկիրը» մեծ ափսոսանք է հայտնում Սյունիքի սահմաններն անձնվիրաբար պաշտպանած և հանուն հայրենիքի զոհված զինծառայողների մահվան կապակցությամբ, ցավակցում նրանց հարազատներին ու մերձավորներին:

Սյունեցիները հավերժորեն կհիշեն այդ նահատակների անունները՝ Արթուր Ավետիսի Սահակյան (ծնվ. 1999թ.), Մկրտիչ Արմենի Հարությունյան (ծնվ. 1989թ.), Հենրիկ Վաչագանի Քոչարյան (ծնվ. 1997թ.), Նարեկ Գագիկի Սարգսյան (ծնվ. 1994թ.):

Միևնույն ժամանակ շուտափույթ ապաքինում ենք մաղթում բոլոր վիրավորներին:

Սամվել Ալեքսանյան

Արտակ Աղաբեկյանը Վլադիվոստոկից վերադարձավ ոսկե մեդալով

26.11.2024 00:28

G7-ը «փորձում է միասնական դիրքորոշման հասնել» Նեթանյահուի ձերբակալության օրդերի վերաբերյալ

25.11.2024 20:18

Հովիկ Աղազարյանը վայր չդրեց մանդատը, դեռ վերջնական որոշում չի կայացրել

25.11.2024 20:17

Արարատ Միրզոյանը չի մասնակցի ՀԱՊԿ ԱԳ նախարարների, ՊՆ և ԱԽ քարտուղարների կոմիտեի համատեղ նիստին

25.11.2024 18:56

Ծառատունկ՝ Կապանի Գործարանային փողոցում

25.11.2024 17:40

«Արի Կապան». պատմում են դիմանկարները

25.11.2024 16:56

Արցախցիներին տրվող աջակցությունը 2025-ին աստիճանաբար կնվազեցվի. Կառավարության նոր որոշումը

25.11.2024 16:50

«Россияне»-ն 30 տարեկան է

25.11.2024 14:53

Ձերբակալության օրդերը բավարար չէ, Նեթանյահուին պետք է մահապատժի դատապարտել. Խամենեի

25.11.2024 14:41

Իրանն ու Ադրբեջանը համատեղ զորավարժություններ են սկսել

25.11.2024 13:43

ԲՐՈՆ ՔԱՂԱՔՈՒՄ ԲԱՑՎԵՑ ՄԵՂՐԻ ՔԱՂԱՔԻՆ ՆՎԻՐՎԱԾ ՊՈՒՐԱԿ

25.11.2024 13:16

Ռուսաստանը հավատարիմ է մնում իր պարտավորություններին` ապահովելու Հայաստանի անվտանգությունը. Կոպիրկին

25.11.2024 10:56