Այս գիշեր Տեղի սահմանագծում էինք. շանթեղեն օրվանից հետո անդորր էր և, իհարկե, սպասում...

12.04.2023 13:03
4436

2023 թ. ապրիլի 11-ի օրն ընդմիշտ մտավ Սյունիքի նորագույն շրջանի պատմության մեջ՝ իբրև արժանապատիվ դիմադրության և ինքնապաշտպանության, իբրև հերոսականության օր... Շատ ափսոս սակայն, որ օրը ողողվեց մեր հրաշք տղաների արյամբ...

Օրվա երկրորդ կեսին Տեղի տարածքում թուրքի նախաձեռնած նոր սադրանքի մասին արդեն տեղյակ էր ամբողջ հանրությունը, փորձում էինք (ինչպես շատերը) րոպե առ րոպե տեղեկություններ ստանալ ռազմական բախման ընթացքի մասին...

Բայց հնարավոր չէր անընդհատ հեռվից հետևել այդ ամենին, չլինել տղաների կողքին...

Երբ հասանք Տեղ գյուղ՝ կեսգիշեր էր:

Առաջինը հանդիպեցինք գյուղի քաջարի տղաներին. ամբողջ գիշերը ոտքի վրա պիտի լինեին, թուրքից ամեն ինչ սպասելի էր, մանավանդ որ չէին կարողացել կանխել մեր դիրքերում կատարվող աշխատանքները և փաստորեն հետ էին շպրտվել:

Գյուղի տղաների հետ էր համայնքի ղեկավար Դավիթ Ղուլունցը, ով աննախադեպ և ճգնաժամային այս իրավիճակում սահմանամերձ բնակավայրերի կառավարման, զինվորականների հետ ողջամիտ համագործակցության  դրական և ուսանելի օրինակ է ցույց տալիս:

Գյուղի երիտասարդների հետ էր Սյունիքից Ազգային ժողովի պատգամավոր Դավիթ Դանիելյանը. մայրաքաղաքից Տեղ գյուղ էր ճանապարհվել անմիջապես, երբ իմացել էր ադրբեջանցիների հերթական սադրանքի մասին:

Ավելի ուշ պատգամավորին և համայնքի ղեկավարին հանդիպեցինք առաջնագծում՝ դիրքապահների մոտ:

Դավիթ Դանիելյանը ոչ միայն զորակցություն էր հայտնում տղաներին, այլև ծանոթանում նրանց հոգսերին և մտահոգություններին, ինչ-ինչ հարցերի լուծում ստանձնում, իսկ հարցերը շատ են...

Գիշերվա ընթացքում մի քանի հանդիպումներ և զրույցներ ունեցանք՝ նաև դիրքապահների հետ, ու բաժանվեցինք միայն լուսաբացից առաջ:

***

Գիշերային մեր այցի ընթացքում ստացած տպավորությունների մասին կարելի է երկար գրել, բայց դրա կարիքը չկա:

Մի հանգամանքի մասին, սակայն, չենք կարող ուրախությամբ չբարձրաձայնել:

Խոսքը մեր դիրքապահների ոգեպինդ վարքի, անվեհեր պահվածքի մասին է:

Մեր դիրքապահներին այնքա͂ն վճռական տեսանք, այնքա͂ն վստահ...

Ի͂նչ տղերք են, ի͂նչ նվիրյալներ, ամեն մեկը՝ մի առյուծ...

Ժամեր առաջ տեղի ունեցած բախումը՝ ադրբեջանցի զինյալների հետ, ոչ թե ընկճել էր նրանց, այլ քաջության և խիզախության նոր լիցքեր հաղորդել ու ավելի վճռական դարձրել: Տղաների մեջ կուտակված սերը՝ հայրենի եզերքի հանդեպ, վիրավորվածությունը՝ ադրբեջանցիների հերթական սանձարձակությունից, ոգեղենացել էր, մարմին առել, վրեժի և հատուցման ծարավ առաջացրել  միջադեպի ժամանակ:

Իրենք էին ասում՝ նման մեկ-երկու դիմադրություն ու ինքնապաշտպանություն, որպիսին եղավ ապրիլի 11-ին, և թուրք ասկյարն այլևս չի հանդգնի քայլ առաջ գալ մեր սրբազան հողում:

Իրենք էին ասում՝ եթե այդպիսի դիմադրություն և ինքնապաշտպանություն լիներ նաև մարտի 29-ին, ապա թշնամին չէր կարող ոտք դնել Տեղի տարածքում:

Հետևելով նրանց պահվածքին ու խոսքին, նաև վճռականությանը, հանուն հարենիքի մինչև վերջ գնալու պատրաստակամությանը՝ մտածում ենք՝ մի փոքր քաջալերանք ու գնահատանք մեր աշխարհազորայիններին, զինվորականներին և կամավորականներին, մի փոքր ուշադրություն՝ նրանց խնդիրներին, և նրանք հրաշքներ կգործեն...

Դիրքապահներից շատերին գիտեինք դեռևս Արցախյան երեք պատերազմներից, ոմանց էլ հնարավոր չէր ճանաչել մթության մեջ: Չճանաչեցինք նաև Գարուն Բադասյանին, բայց նրա խոսքը դաջվեց գիտակցությանս մեջ. «Դարեր շարունակ թուրքը երբեք ոտք չի դրել Տեղ գյուղի հողում, մարտի 29-ին կատարվածն անհասկանալի բացառություն է, բայց, միևնույն է, մեր հողերն ազատագրելու ենք, անպայման ազատագրելու ենք, եթե նույնիսկ մեր կյանքի գնով լինի»:

Նման խոսքեր նաև ուրիշներից լսեցինք: Եվ այդ ամենից հետո նորովի ամրապնդվեց մեր համոզմունքը՝ շնորհիվ հայի այդ տեսակի՝ մենք իսկապես ուժեղ ենք, մենք չենք պարտվելու, մենք ի վերջո հաղթելու ենք, անպայման հաղթելու ենք և վերականգնելու ենք ազգային մեր արժանապատվությունը, հաղթահարելու ենք պարտվածի հոգեբանական բարդույթը և վախը...

Այդպիսի տպավորությամբ էլ բաժանվեցինք թշնամու դեմ մի քանի տասնյակ մետր հեռավորությամբ կանգնած մեր խիզախ և ոգեպինդ դիրքապահներից:

Հ.Գ.

«Սյունյաց երկիրը» մեծ ափսոսանք է հայտնում Սյունիքի սահմաններն անձնվիրաբար պաշտպանած և հանուն հայրենիքի զոհված զինծառայողների մահվան կապակցությամբ, ցավակցում նրանց հարազատներին ու մերձավորներին:

Սյունեցիները հավերժորեն կհիշեն այդ նահատակների անունները՝ Արթուր Ավետիսի Սահակյան (ծնվ. 1999թ.), Մկրտիչ Արմենի Հարությունյան (ծնվ. 1989թ.), Հենրիկ Վաչագանի Քոչարյան (ծնվ. 1997թ.), Նարեկ Գագիկի Սարգսյան (ծնվ. 1994թ.):

Միևնույն ժամանակ շուտափույթ ապաքինում ենք մաղթում բոլոր վիրավորներին:

Սամվել Ալեքսանյան

Կաղնուտի հիմնախնդիրները՝ պատգամավորի ուշադրության կենտրոնում

02.11.2024 20:16

Նոյեմբերի 3-ին տեղի կունենա եպիսկոպոսական ձեռնադրություն և օծում

02.11.2024 17:35

ՃՏՊ Սիսիան-Աղիտու ավտոճանապարհին․ կան տուժածներ

02.11.2024 15:19

Իրանը լուրջ հարված կհասցնի Իսրայելին և ԱՄՆ-ին. Իրանի հոգևոր առաջնորդ

02.11.2024 14:46

Դեկտեմբերի 1-ից կգործի Վաղատուրի նախակրթարանը

02.11.2024 12:57

Ծանրորդ Միլենա Խաչատրյանը դարձավ Եվրոպայի մինչև 23 տարեկանների փոխչեմպիոն

01.11.2024 22:26

Այն, ինչ անում է Ադրբեջանը Ստեփանակերտում, մշակութային զտում է. Ստեփանակերտի քաղաքապետը ահազանգում է

01.11.2024 22:23

Մեզ արժանապատիվ խաղաղություն է պետք

01.11.2024 22:06

1967 թվականի այս օրը Արցախում տեղադրվեց «Մե՛նք ենք մեր լեռները» հուշարձանը

01.11.2024 21:39

Մեզ սպասվում է համեմատաբար սառը և բավարար տեղումներով նոյեմբեր. Սուրենյան

01.11.2024 19:57

Դոլարն էժանացել է. ինչ փոփոխություններ է արձանագրել տարադրամի շուկան նոյեմբերի 1-ին

01.11.2024 19:50

Գերմանիայում Իրանի հյուպատոսությունների փակումը պատժամիջոց է իրանցիների նկատմամբ. Արաղչի

01.11.2024 19:41