8oC2oC5oC4oC
337
Աղջկաս հետ քայլում էինք, և նկատելով Հայաստանի դրոշը Արևիկը անսպասելի ասաց.«պապա նայի, Հա-յաս-տան»: Ես անակնկալի եկա (Արևիկը դեռ երեք տարեկան էլ չկար) ու հիշեցի, որ նա ֆուտբոլի ընթացքում տեսել էր դրոշը, լսել էր «Հա-յաս-տան» վանկարկումը և դա տպավորվել էր: Չեմ կարող նկարագրել այդ օրվա իմ երջանկությունը, հուզմունքը:
Անբացատրելի մի երջանկություն ու արժեք է պետություն ունենալը:
Այսքան ծանր դժվարությունների մեջ մենք ունենք մեծագույն արժեք, որի համար կյանքեր ու երազանքներ են նվիրվել:
Նահատակված կյանքերի շնորհիվ է, որ իմ երեխան տեսնելով իր երկրի դրոշը զրնգուն ձայնով ասում է. «Հա-յաս-տան»:
Եվ որքան մեծ է մեր պատասխանատվության չափը:
Շնորհավո՜ր Մայիսի 28:
Կեցցե´ Հայաստանի Հանրապետությունը:
