Հարգելի՛ համաքաղաքացիներ
Սրտանց շնորհավորում եմ բոլորիս՝ պետական տոնացույցի այս կարևորագույն օրվա՝ Հայաստանի Հանրապետության Անկախության հռչակման 31-ամյակի կապակցությամբ։
Պատմության մեջ կան իրադարձություններ և տարեթվեր, որոնք առանձնանում են իրենց խորհրդով և նշանակությամբ: Այդպիսի տարեթիվ է 1991 թվականի սեպտեմբերի 21-ը, որը հայ ժողովրդի կենսագրության մեջ կմնա որպես շրջադարձային իրողություն, երբ մեր ժողովուրդը իրականություն դարձրեց սեփական ճակատագիրը սեփական ձեռքերով կերտելու, ազատ ու անկախ հայրենիքում ապրելու իր մեծագույն երազանքը՝ պահպանելով մեր ազգային ինքնությունը, արժեքներն ու ավանդույթները: Անկախությունն ի վերուստ տրված հարստություն չէ, այլ երկարատև և ծանր պայքարի արդյունք, որին հասնելու ընթացքում ունեցել ենք անդառնալի կորուստներ, բայց և մնացել ուժեղ ու հաստատակամ։
Այսօր այս նշանակալի իրադարձության 31-ամյակը դիմավորում ենք մեր երկրի համար դժվարագույն ժամանակահատվածում։ Տրամադրությունը տոնական չէ, բայց անկախությունը նորովի ընկալելու, արժևորելու և ճիշտ գնահատելու ևս մեկ պատեհ առիթ է։ Անկախությունը պետության քաղաքացիների հպարտությունն է, յուրաքանչյուր ազգի հարատևման ու արժանապատիվ կյանքի կարևորագույն նախապայմանը։
Մարտահրավերներով լի այս ժամանակաշրջանում առավել քան երբևէ կարևորվում է պետականության, մեր ինքնության և արժեհամակարգի պահպանումը, և մեր ջանքերը պետք է ուղղված լինեն մեկ ընդհանուր նպատակի շուրջ, որը հնարավոր է կյանքի կոչել միասնության և համախմբվածության շնորհիվ, այն միասնության, որի ծնունդն է անկախությունը: Մեզնից յուրաքանչյուրը պետք է գիտակցի անկախության ձեռք բերման ծանր գինը և այն պահպանելու իր բաժին պատասխանատվությունը։
Եթե թերթենք պատմության էջերը կտեսնենք, որ պետության համար օրհասական պահերին, երբ դրված է եղել նրա լինել-չլինելու հարցը, հայ ժողովրդի անվախ, հայրենասեր և անկոտրում զավակները երբեք չեն ընկրկել և պայքար են մղել հայրենիքի մի թիզ հողի, անկախության համար, նույնիսկ եթե գինը եղել է սեփական կյանքը։ Այսօր և միշտ պարտավոր ենք հիշել և խոնարհվել բոլոր այն տղաների հիշատակի առջև, ովքեր թշնամու դեմ կենաց և մահու կռիվ տալով՝ այդպես էլ չվերադարձան մարտի դաշտից, զոհաբերեցին ամենաթանկը՝ իրենց կյանքը, սերունդներին թողնելով միայն անկախությունը պահպանելու առաքելությունը։ Մեր բարոյական պարտքն է պատվով կրելու այդ առաքելությունը։ Լիահույս եմ,որ դիմագրավելու ենք բոլոր փորձություները, հաղթահարելու մարտահրավերները և ամրապնդելու անկախ պետականության հիմքերը: