Աստծու կողմից արարված սյունիքյան քարափները հավերժորեն տեղ են գտել Համո Սահյանի բանաստեղծություններում:
Գյազբելի, Աղոթարանի, Զորզորի, Սալվարդի, Տատնա գետի, Լորի, Դարպասի ձորի, Որոտանի ու այլ վայրերի շարքում է Իշխանասարը:
2020 թ. հուլիսի 5-ի մեր ուխտագնացության ընթացքում անհնար էր չհիշել Համո Սահյանի՝ հայրենի եզերքը փառաբանող բանաստեղծությունները եւ, իհարկե, Իշխանասարին նվիրված տողերը:
***
Որքա՜ն նման է Արագածին
Կապուտջիղ լեռը այգաբացին:
Ինքը Արան է եռասապատ
Կեսօրվա ժամին լեռը Սալվարդ:
Որքա՜ն նման է Արարատին
Իշխանիկ լեռը մայրամուտին…
Սիսական աշխարհ-եռավահան,
Մեր հին ու հավերժ լեռնադարան:
***
Եթե չեք իջել դուք երբեւէ
Ու չեք անրջել դուք երբեւէ
Աղոթարանիս լճակներում,
Չվող կարապներ, ձեզ չեմ ներում:
Եթե չեք իջել թեկուզ մի ժամ,
Խաղաղ չեք ննջել թեկուզ մի ժամ
Իշխանասարիս վրաններում,
Չվող կռունկներ, ձեզ չեմ ներում:
Եթե անցել ու չեք մնացել
Եվ ձեր աչքերին չեք նախանձել
Դուք Մթնաձորիս եդեմներում,
Չվող ծիծառներ, ձեզ չեմ ներում:
Եթե ձեր հոգուն մեղք եք արել,
Հավերժության պես չեք երկարել
Դուք բանաստեղծի երազներում,
Չվող վայրկյաններ, ձեզ չեմ ներում:
***
Իշխանասար ու Սալվարդ
Խառնվում են մեկ-մեկու,
Դառնում մի սեւ սարահարթ
Սեւ գիշերի մեջ…
Մի եղնիկ է բառաչում,
Վայում է մի հոգնած բու,
Մի ջրվեժ է շառաչում
Իմ հուշերի մեջ: