Արցախի Հանրապետության նախագահ Արայիկ Հարությունյանի գլխավորությամբ մարտի 25-ին տեղի ունեցած Անվտանգության խորհրդի նիստում որոշում է կայացվել պաշտոնական գրությամբ դիմել Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինին` ելնելով Արցախի Հանրապետությունում ստեղծված ռազմաքաղաքական իրավիճակից և 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության դրույթներից։ Գրությամբ Արցախի իշխանությունները Ռուսաստանի նախագահից խնդրել են ավելացնել խաղաղապահ զորակազմի քանակն ու զինտեխնիկան։ Factor.am-ը Արցախի շուրջ ստեղծված իրավիճակից և Կրեմլից ունեցած սպասումներից զրուցել է Արցախի արտաքին գործերի նախարար Դավիթ Բաբայանի հետ։
-Պարո՛ն Բաբայան, Արցախում իրավիճակը վերջին շրջանում լարված է։ Երեկ նախագահ Արայիկ Հարությունյանի գլխավորությամբ տեղի ունեցած Անվտանգության խորհրդի նիստում որոշում է կայացվել դիմել Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին՝ ՌԴ խաղաղապահ զորակազմի ներկա թվաքանակն ու զինտեխնիկան ավելացնելու համար։ Ինչո՞ւ եք նման քայլի դիմել։
-Կարծում եմ, որ դա կարևոր և պահանջված քայլ է, որը բխում է իրավիճակի ճիշտ պատկերացումից։ Նման զարգացումները միմիայն կամրապնդեն անվտանգությունը և կայունությունը տարածաշրջանում։
-Կարծում եք՝ Ռուսաստանից արձագանքը դրակա՞ն կլինի։
-Ժամանակը ցույց կտա։ Սա իրավիճակի մասին մեր պատկերացումն է, որը մաքսիմալ մոտ է իրականությանը։ Դրա համար մենք նաև այդպիսի քայլ ենք կատարել։
-Պարո՛ն Բաբայան, երեկ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հեռախոսազրույց է ունեցել Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ Արցախում ստեղծված իրավիճակի և ադրբեջանական սադրանքների մասին։ Ադրբեջանական զորքերն Արցախում առաջխաղացում են ունեցել ռուս խաղաղապահ ուժերի պատասանատվության ներքո գտնվող տարածքներում։ Այդ իսկ պատճառով Փաշինյանը հարցադրում է արել ռուս խաղաղապահների գործողությունների հետաքննության անհրաժեշտության մասին։ Դուք ի՞նչ եք կարծում՝ կա՞ անհրաժեշտություն հետաքննության։
-Ընդհանրապես պետք է մեխանիզմներն ավելի ճիշտ աշխատեն և ավելի արդյունավետ լինեն։ Դա էլ է խաղաղության պահպանման կարևոր գրավականը։
-Կարելի՞ է կասկածել, որ Ռուսաստանի պատասխանատվության ներքո գտնվող տարածքներ ադրբեջանական զորքերի ներխուժումը նաև խաղաղապահների թերացման արդյունքում է։
-Ո՛չ, նման բան չկա։ Մենք տեսնում ենք, որ հիմա հակառուսական մի ալիք է բարձրացել, որը շատ վատ է։ Այն, ինչ տեղի է ունենում, Ադրբեջանի ապակառուցողական քաղաքականությունն է։
-Ակնկալվում է, որ միջազգային հանրությունը պետք է արձագանքի Արցախում ստեղծված իրավիճակին։ Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարարությունն արդեն կոչ է արել Ադրբեջանին հետ քաշվել ելման դիրքեր։ Սա որքանո՞վ է օգնում իրավիճակի հանդարտեցմանը։
-Շուտով Արցախի արտաքին գործերի նախարարությունը դրա վերաբերյալ համապատասխան հայտարարություն կանի։ Կարևորում և գնահատում ենք, որ Ադրբեջանի պահվածքը ստանա միջազգային հանրության կողմից համապատասխան գնահատական։ Մեր վերջին հայտարարությունում նշված է, որ անտարբերությունը և պասիվությունը շատ վտանգավոր կարող են լինել։
-Պարո՛ն Բաբայան, կանխատեսվում էր, որ Ադրբեջանը կօգտվի Ուկրաինայի շուրջ ստեղծված իրավիճակից և սադրանքների կդիմի։ Որքա՞ն հեռու կարող է Ադրբեջանը ստեղծված իրավիճակում գնալ։
-Մենք՝ բոլորս գիտենք, թե Ադրբեջանի նպատակն ինչ է։ Մենք պետք է ուժեղ լինենք և հաստատկամ ենք և կանգնելու ենք մեր տեղը։ Դա է և, իհարկե, ռուս խաղաղապահ ուժերի առաքելությունն է մեր հիմնական պատնեշը Ադրբեջանի ճանապարհին։
-Ինչպե՞ս է արցախցին հիմա իրեն զգում այս լարված իրավիճակում։
-Հաստատակամ։
-Լարվածություն և վախ չկա՞, որ նոր պատերազմ կսկսվի։
-Արցախցին բարդ իրավիճակում է, եթե հաշվի ենք առնում նաև պայմանները։ Բայց հաստատակամ ենք և անկոտրում։
-Ինչպե՞ս եք տեսնում Արցախի շուրջ ստեղծված իրավիճակի հանգուցալուծումը։ Ովքե՞ր և ի՞նչը մասնաբաժին ունեն այդ գործընթացում։
– Իրավիճակի հանգուցալուծումը կախված է մեր ամրությունից, ճիշտ աշխարհաքաղաքականությունից։ Ռուսաստանի Դաշնությունն էլ հանդիսանում է կայունության և խաղաղության պահպանման հիմնական գրավականներից մեկը։ Եվ, իհարկե, նաև միջազգային հանրությունը պետք է համապատասխան գնահատական տա Ադրբեջանի բոլոր ագրեսիվ քայլերին; Կրկնում եմ՝ անտարբերությունն ու անգործությունն ավելի մեծ վտանգներ են առաջացնում հենց նույն քաղաքակիրթ աշխարհի համար։
-Իսկ Հայաստանի ներգրավվածությունը որքանո՞վ պետք է լինի այս հարցում։
-Մենք տեսնում ենք, որ ակտիվ դիվանագիտական խողովակներով քաղաքական տարբեր հարցեր են քննարկվում։ Իհարկե, այդպես էլ պետք է լինի։
Հռիփսիմե Հովհաննիսյան