Շուտով երկու ամիս է, ինչ Սյունիքի մարզպետարանի կրթության, մշակույթի եւ սպորտի վարչության պետի պաշտոնը թափուր է:

Վարչության վերջին ղեկավարը վաստակաշատ Հովիկ Ալեքսանյանն էր, ով աշխատանքից ազատվեց անձնական դիմումի համաձայն (համենայն դեպս ինքն այդպես է ներկայացնում իր պաշտոնանկությունը, թող այդպես էլ ներկայացնի):

Եվ նոր ուսումնական տարվա նախապատրաստության ամենաբուռն շրջանում մարզպետարանի կրթության վարչությունը ղեկավար չունեցավ:

Բայց վարչությունում կա նաեւ կրթության բաժին, որը վարում է Հայկ Հարությունյանը, ով էլ, ըստ էության, ժամանակավորապես փոխարինում է վարչության պետին: Նա էլ, պարզվում է, կրթության գործերին առնչվում է այնքանով, որքանով… Ու այնքա՜ն ձեւական է երիտասարդի կարգավիճակը, որ մարզի ուսուցիչների օգոստոսյան խորհրդակցությունում խոսք ասելու իրավունք չստացավ:
Ասել է թե՝ ամփոփվեց մարզի հանրակրթական դպրոցների մեկ տարվա գործունեությունը, նախանշվեցին գալիք տարվա անելիքները, բայց առանց այդ ոլորտի պատասխանատու օղակի՝ առանց կրթության վարչության:

Կարելի է պատկերացնել, թե ինչի կվերածվեր այդ ժողովը, եթե ներկա չլիներ կրթության եւ գիտության պատկառազդու նախարար Լեւոն Մկրտչյանը:

Չլինի՞ թե կրթության վարչությունն այնքան էլ կապ չունի հանրակրթական դպրոցների գործունեության հետ, չէ՞ որ դպրոցը ՊՈԱԿ է, իսկ տնօրենը՝ լայն լիազորություններով օժտված պաշտոնյա, կրթական քաղաքականությունն էլ նախարարությունն է մշակում…

Եթե նույնիսկ այդպես է, ապա որեւէ ողջամիտ բացատրություն չունի մարզպետարանի կրթության վարչության պետի պաշտոնը տեւական ժամանակ թափուր թողնելը:

Ի՞նչ է ստացվում. վարչության պետի պաշտոնը թափուր է, այդ պաշտոնի համար ունենք արժանավոր կադրեր (նկատի չունենք ինքնագովազդով տառապող կիսագրագետ պչրուհիներին), բայց նշանակում չի կատարվում:

Ըստ մարզպետարանի մեր աղբյուրների՝ դրա համար մի քանի պատճառ կա:

Նախ՝ ինքը՝ մարզպետը, լուրջ չի վերաբերվում մարզպետարանի կառուցվածքային ստորաբաժանումների ղեկավարներին՝ տեղակալ, աշխատակազմի վարիչ, վարչության պետ, բաժնի պետ… Այսինքն՝ որեւէ վարչության պետի լինելը կամ չլինելը գործնական առումով զրո նշանակություն ունի:

Մյուս կողմից՝ ոչ բոլոր արժանավոր կադրերն են ցանկանում աշխատել Վահե Հակոբյանի հետ: Ոմանք նրան ժամանակավոր ֆիգուր են համարում, մյուսներն էլ պնդում են, թե կրթության վարչության պետն իրականում կրթական գործի հետ կապ չունի, քանի որ այդ գործը համակարգում է մայրաքաղաքցի մի աղջիկ, եթե, իհարկե, խելքը զորում է:

Կա նաեւ երրորդ պատճառը. ինքը տեղացի կադրերին տանել չի կարողանում: Եվ միգուցե հարմար պահի է սպասում (վերջին ամիսների դիմակազերծումից հետո), որ նորից իր մերձավորներին բերի Երեւանից:

Շրջանառվում է այլ կարծիք եւս. իբր ծտի խելքով ինչ-որ պչրուհու խոստացել է վարչության պետ նշանակել, բայց հանրային կարծիքից վախենում է, ինչի համար էլ տիկինն այլեւս արտասվելով է ելնում մարզպետի երջանկավետ աշխատասենյակից: Իբր հենց նրան կանաչ ճանապարհ տալու համար են Հովիկ Ալեքսանյանին Սիսիան ուղարկել:

Այդ ամենը, սակայն, թույլ չի տալիս եզրակացնել, որ մարզի հանրակրթական դպրոցները խնդրի առաջ են կանգնած կրթության վարչությունում ստեղծված վիճակի պատճառով: Ընդհակառակը՝ որքան մարզպետարանը քիչ միջամտի հանրակրթական դպրոցների գործունեությանը, այնքան արդյունավետ կլինի երեխաների ուսուցման եւ դաստիարակության գործը:

Այնպես որ՝ կարելի է նույնիսկ Գորիսի հայտնի բանսարկու տիկնոջը բերել վարչության պետ. նրան էլ ընտրությունների ժամանակ են խոստացել:

Կրթության վարչության պետի ոդիսականը վերը նշվածից զատ, մեկ այլ բան է նախեւառաջ վերահաստատում՝ Վահե Հակոբյանը հաջողությամբ տապալել է մարզպետարանի կադրերի ընտրության եւ տեղաբաշխման գործը:

Տեսեք՝ ամիսներ առաջ նախաձեռնեց փոխմարզպետ Վաչե Գրիգորյանի հաստիքի կրճատումը: Վերջինս, ի դեպ, մարզպետարանի ամենաինտելեկտուալ կադրերից էր՝ մարզպետից բոլոր առումներով հազար անգամ բարձր ու առաքինի: Նույն ժամանակ հանրապետության մեկ այլ մարզում փոխմարզպետի հաստիք ավելացրին:

Կրճատվեց (առանց հիմնավորումների) մարզպետարանի՝ մեր օրերում ամենապահանջված բաժինը՝ լրատվության եւ հանրության հետ կապերի բաժինը՝ տեղն առաջացնելով հսկայական մի ամայավայր: Մարզում ճանաչված լրագրող Արմինե Օհանջանյանը, ով այդ բաժնի ղեկավարն էր, դուրս մղվեց մարզպետարանից՝ տեղը զիջելով հայտնի մայրաքաղաքցուն:

Հայաստանի ամենախոշոր գյուղատնտեսական մարզ Սյունիքում գյուղվարչության ղեկավարը (գործող մարզպետի կողմից Սամվել Թանգյանի փոխարեն նշանակված) տասը ամիս շարունակ պաշտոնակատարի կարգավիճակում է (ասում են՝ գիտությունների թեկնածու Գագիկ Խաչատրյանը մի անգամ համարձակվել է ինչ-որ առիթով սեփական կարծիք հայտնել, թեեւ՝ կիսատ-պռատ):

Թափուր է մարզպետարանի քարտուղարության պետի պաշտոնը…

….Հոկտեմբերի առաջին օրերին լրանում է Վահե Հակոբյանի պաշտոնավարման մեկ տարին: Այդ առիթով, անշուշտ, անդրադարձներ ու ամփոփումներ կլինեն: Սակայն վաղուց արդեն արձանագրվում եւ ի ցույց է դրվում մի «նվաճում». նա կարողացավ մարզպետական իր պորփյուրի եւ Քաջարանի լեռնագործների ազնիվ աշխատանքի միջոցով տարածքային կառավարման սյունիքյան կառույցը ծածկել անլրջության եւ անպետքության քողով:

Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, քանի դեռ մարզպետի համար Սյունիքը թշնամական տարածք է, ինչ-որ ուժերի կողմից օկուպացված եւ իրեն վստահված տարածք, որտեղ գրեթե բոլորը կասկածելի են ու անվստահելի…

ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ