Կյանքից անսպասելիորեն հեռացավ բազմավաստակ ուսուցչուհի, երկարամյա մանկավարժ, բանաստեղծական նուրբ գոհարների հեղինակ, մեղրիասիրահար Լիլիկ Պողոսյանը: Անսպառ էներգիայով լեցուն մտավորական, ում մասին ասում էին, թե Մեղրու պատմության հիանալի գիտակ է: Նրա հայեցի ճոխ բառապաշարը, հռետորական բացառիկ արվեստը, հայկական բառ ու բանով համեմված խոսքը բազմիցս էին գերել մեծ լսարանների, հպարտությամբ տոգորել մեղրեցիներիս:
Էությամբ բարեկիրթ էր, հիանալի կազմակերպիչ, մտահղացումներով լեցուն անձնավորություն, հոգով իսկական մանկավարժ: Նվիրյալ էր իր մասնագիտությանն ու հարազատ դպրոցին, որը ղեկավարեց շուրջ 23 տարի: Չորս տասնամյակից ավելի ոսկեղենիկ մեսրոպատառով ուղղագրություն եւ շարահյուսություն է ուսուցանել սերունդներին, նրանց գերել Նարեկացու ու Եղիշեի, Թումանյանի ու Չարենցի մասին իր փայլուն գիտելիքներով: Ուրախանում ու հպարտանում էր իր սաների հաջողություններով: Նրա համար «դժվար» աշակերտ չկար: Հոգեբանորեն օգնում էր, որ ուսման մեջ թերացողը կամ վարքից շեղվողը գտնի իր տեղը կյանքում: Չէր հանդուրժում ծուլությունն ու անպատասխանատվությունը, քծնանքն ու անարդարությունը: Բացախոս էր ու արդարամիտ, անչափ նրբանկատ էր, հարգալից շրջապատի նկատմամբ: Չափից ավելի պատասխանատու էր ցանկացած գործում: Ազգային մշակույթի երկրպագու էր եւ դրան զուգահեռ նորի, առաջադեմի ջատագով:
Նրա տարիների աշխատանքը գնահատվել է բազմաթիվ պատվոգրերով ու մրցանակներով: Առաջիններից էր տարածաշրջանում, որ արժանացավ «Ակսել Բակունց» հուշամեդալի:
Դպրոցը նրա երկրորդ տունն էր, մանկավարժությունը՝ տարերքը: Ընդամենը մեկ տարի առաջ էր անցել վաստակած հանգստի, բայց դպրոցի հետ կապը չէր կարողանում կտրել: Ինքը դպրոցին էր շատ պետք, դպրոցը՝ իրեն: Կարծես թե տալու, ավելացնելու ծրագրեր ուներ, աջակցելու սիրելի դստերը՝ երիտասարդ տնօրենին: Հասցրեց վերջին անգամ մասնակցել այս տարվա շրջանավարտների «Վերջին դաս» արարողությանը, ասես հրաժեշտի էր եկել ընդմիշտ իր սիրելի աշակերտներին: Բոլորին սիրալիր ժպտաց, շնորհավորեց, բարեմաղթանքներ հղեց: Ու իր աշակերտների, գործընկերների, մեղրեցիների հիշողության մեջ մնաց այդպես արժանապատիվ, ժպտերես, կենսախինդ, բարեհամբույր ընկեր Պողոսյան, ով անսպասելիորեն գնաց հավերժության գիրկը: Բայց վստահ ենք, որ նրա խոսքն ու խորհուրդը դեռ երկար կհնչեն դպրոցի կամարների ներքո: Նրա հիշատակը վառ կմնա ճանաչողների, գործընկերների, սաների, երախտագետ մեղրեցիների հիշողության մեջ:
Մեղրու N2 միջնակարգ դպրոցի մանկավարժական կոլեկտիվ