Սարգիս Սամվելի Պողոսյան․ ծնվել է 1990 թ․ հունիսի 22-ին Սյունիքի մարզի Կապան քաղաքում։ Սովորել է Կապանի N3 միջնակարգ դպրոցում։ 2007 թ․ ընդունվել եւ 2012 թ․ ավարտել է Երեանի գյուղատնտեսական համալսարանը՝ տնտեսագետ-ֆինանսիստ մասնագիտությամբ։ Ժամկետային ծառայությունն անց է կացրել Վարդենիսում։
2011 թ․ ընդունվել է աշխատանքի ՊՆ ՀՕՊ զորքերում, տասը տարի աշխատել ռադիոլոկացիոն կայանի ավագ օպերատոր։ Ապերը հմուտ ծառայող էր․ նրա մասնագիտական բարձր հմտությունների արդյունքում վերացվել են հակառակորդի բազմաթիվ ԱԹՍ-ներ։
Սարգիսն աշխատավայրում հարգված էր․ ինչպես բնորոշում են գործընկերները, նա համեստ, լռակյաց, հարգալից երիտասարդ էր, մեծահոգի ու անշահախնդիր ընկեր․․․
2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ից մինչեւ հոկտեմբերի 9-ը՝ մոր ծննդյան օրը, Ապերը տուն չէր գնացել։ Մայրը արցունքների միջից ժպտում է՝ տղան այդ օրն իրեն ամենամեծ նվերը մատուցեց՝ իր ներկայությունը՝ դառնալով քաղցր հիշողություն ու հուշ։
2020 թ․ հոկտեմբերի 10-ին հակառակորդի անօդաչուն հարվածում է Երիցվանքի ռադիոլոկացիոն կայանին, վիրավորվում են Սարգիսը, Գրիշան եւ նրանց օգնության եկած Ալիկը։
Սարգիսը, ներկաների պատմելով, իր ծանր վիճակը մոռացած, հանում է գոտին ու մեկնում Գրիշային, խնդրում էր, որ առաջինը նրան վիրահատեն, որ չարնահոսի, չգիտակցելով, որ Գրիշան արդեն զոհվել է։ Բժիշկները մի քանի ժամ պայքարել են Սարգիսի կյանքի համար, բայց՝ ապարդյուն։ Վիրավորվելուց ժամեր անց զոհվեց Սարգիսը՝ ծնողների միակ արու զավակը, ով պիտի շարունակեր Պողոսյան ազգանուն, ում զավակները պիտի դառնային իր շարունակության ու հավերժանալու գրավականը, ափսո՜ս․․․
Հետմահու պարգեւատրվել է «Մարտական ծառայության» մեդալով։
Տիգրանուհի Բադալյան