Հայ ժողովուրդն իր պատմության ընթացքում բազմիցս բախվել է թշնամու հարվածներին՝ թրծվելով պատերազմների թոհուբոհում և զգալով կանոնավոր բանակի կարևորությունն ու խիստ անհրաժեշտությունն ի վերջո` 1992 թվականի հունվարի 28-ին պաշտոնապես ստեղծել է Հայոց բանակը՝ մեր պետականության իրական երաշխավորը։
Դարեր շարունակ հայն իր գոյությունը, կրոնն ու մշակույթը պահելու համար կամովին զինվոր է դարձել՝ չնայելով ո՛չ տարիք, ո՛չ սեռ։ Տարիներ են անցել, սակայն այսօր էլ բոլորս քաջ գիտակցում ենք, որ առանց «ազգ-բանակ» գաղափարի ազգ, առավել ևս բանակ ունենալ չենք կարող։ Այն մեր պետականության ամենաարժեքավոր ձեռքբերումներից է, առանց որի պետություն ու պետականություն լինել չի կարող։
Հայոց բանակի գեներալներ, սպաներ, զինվորներ, զինծառայողներ և պահեստազորայիններ․
Հպարտության բարձր զգացումով լեցուն շնորհավորում եմ Հայոց բանակի կազմավորման 33-ամյակի կապակցությամբ, մաղթում, որ մեր բանակը միշտ լինի կանգուն ու զորեղ, հաղթական ու կորովի, ինչպիսին որ կա։
Շնորհակալ ենք ձեր անձնվեր ու սրբագույն գործի համար։ Դուք ձեր ամենաթանկն եք տալիս հանուն խաղաղ ու անխռով օրերի։
Շնորհակալ ենք, որ այսօր էլ կանգնած լինելով իրական Հայաստանի իրական սահմաններին՝ անառիկ ու բարձրամուր եք պահում այն։
Երախտիքի խոսքերի հետ մեկտեղ խոնարհվում եմ Հայաստանի անկախության և հայրենիքի սահմանների պաշտպանության համար մարտնչած և իրենց կյանքը զոհաբերած հերոսների հիշատակի ու նրանց ծնողների առջև։ Հայրենիքի համար մղվող մարտերում նրանց գործած սխրանքներն ու ցուցաբերած խիզախությունը երբեք չի մոռացվի։
Կրկին շնորհավորում եմ Հայոց բանակի տոնի առթիվ, մաղթում խաղաղություն, բարձր մարտունակություն, ոգու ամրություն՝ հանուն մեր պետության և ժողովրդի անվտանգության։