Սովորում է Խնձորեսկի Գարեգին Սևունցի անվան միջնակարգ դպրոցի 12-րդ դասարանում: Վերջերս մասնակցել է լրագրության դասընթացների և աչքի ընկել հետաքրքիր առաջարկներով ու դեպքերի յուրօրինակ վերլուծությամբ:
Շատ ու բազմազան նախասիրություններ ունի, երաժշտասեր է, նվիրյալ ընթերցող, փորձում է ստեղծագործել թե՛ արձակ, թե՛ չափածո:
Նրա «Ես մի շիվն եմ իմ հողի» բանաստեղծությունը՝ ստորև:
***
Բարև՛, Հայաստա՛ն, ե՛ս եմ՝ քո որդին,
Ե՛ս, որ ծնվել եմ քո մի բուռ հողից,
Ես, որ սնվել եմ քո բարիքներով,
Ես, որ ապրել եմ քո տաքուկ գրկում,
Որ մեծացել եմ՝ աչքերս հառած
Քո ջինջ Մասիսի հավերժ ձյուներին,
Կռվել եմ քեզ հետ, ապրել, արարել,
Քո անհուն սրտի մի զարկն եմ դարձել…
Ու երբ թշնամին անկարգ խմբերով
Համարձակվել է դեմքդ տրորել,
Այդ այրող ցավից ես էլ եմ այրվել…
Երբ արյունարբու, ժանտ հրոսակը
Ճարակ է դարձրել քո լի շեները,
Քեզ հետ միասին ե՛ս եմ մխացել…
Իսկ երբ հավաքվել, ոտքի ես կանգնել,
Որ հանդիմանես քո բաժին բախտին,
Ես ծառս եմ եղել, բարձր գոռացել,
Արդար գանգատդ հասցրել երկինք…
Երբ հուսահատվել և քիչ էր մնում անդունդ գլորվես,
Ես եմ քո ձեռքից բռնել ու փրկել:
Ու երբ ապրել ես, ես էլ եմ ապրել,
Հին, խոր վերքերդ ծաղկունքով լցրել…
Ես քո մի շիվն եմ, իմ մա՛յր Հայաստան,
Ու թե կյանքս տամ՝ քեզ պաշտպանելով,
Նորից կընձյուղվեմ ու հավերժ կապրեմ միայն քեզանով: