Ազգային ժողովի փոխխոսնակ Ալեն Սիմոնյանն առաջարկում է վիրավորանքի համար սահմանել մինչև 5 միլիոն դրամի փոխհատուցում`գործող մեկ միլիոնի փոխարեն, զրպարտության համար` մինչև 10 միլիոն դրամի փոխհատուցում` գործող 2 միլիոնի փոխարեն:
Խորհրդարանի հերթական նիստում քննարկվեց Քաղաքացիական օրենսգրքում փոփոխություններ կատարելու նախագիծը:
Ալեն Սիմոնյանը փոփոխություններ է առաջարկում Քաղաքացիական օրենսգրքի 1087.1 հոդվածում` պատվին, արժանապատվությանը կամ գործարար համբավին հասցված վնասի փոխհատուցման կարգում:
Այդ հոդվածը սահմանում է, որ վիրավորանքի դեպքում անձը կարող է դատական կարգով պահանջել հետևյալ միջոցներից մեկը կամ մի քանիսը.
Զրպարտության դեպքում անձը կարող է դատական կարգով պահանջել հետևյալ միջոցներից մեկը կամ մի քանիսը.
«Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Անի Սամսոնյանը, դիմելով Ալեն Սիմոնյանին, հետաքրքրվեց, թե վերջինս ազնիվ է, արդյոք, վիրավորանքի և զրպարտության դեմ պայքարի իր նպատակներում: Ալեն Սիմոնյանն արձագանքեց` միշտ է ազնիվ, ցանկության դեպքում էլ չի կարող ազնիվ չլինել, քանի որ գործընկերները թույլ չեն տա:
Արդարադատության փոխնախարար Վահե Դանիելյանը հիշեցրեց, որ մինչ 2010 թվականը վիրավորանքը և զրպարտությունը Հայաստանում քրեականացված են եղել, սակայն 2007 թվականին ԵԽԽՎ-ն համապատասխան բանաձև է ընդունել` ապաքրեականացնելով վիրավորանքը և զրպարտությունը և կոչ արել ԵԽԽՎ անդամ երկրներին նույն կերպ վարվել և այդ դեպքերի համար հրաժարվել ազատազրկումից:
Դանիելյանի խոսքով` ուսումնասիրելով ներպետական փորձը, հասկանալի է դառնում, որ չնայած մինչև երկու միլիոն դրամի սահմանաչափ կա, սակայն փոխհատուցումը եղել է հիսուն հազարից մինչև հարյուր հիսուն հազարի չափով, այսինքն՝ փոխհատուցման առավելագույն չափը չի կիրառվում:
«Հետևաբար, առաջարկում ենք ողջամիտ հարաբերակցություն ապահովվի սահմանադրական երկու արժեքների` խոսքի ազատության, ինչպես նաև պատվի ու արժանապատվության միջև»,-ասաց փոխնախարարը` ընդգծելով, որ առաջարկում են վիրավորանքի դեպքում ոչ ավելի, քան երկու միլիոն դրամի փոխհատուցում սահմանել, իսկ զրպարտության դեպքում` ոչ ավելի, քան երեք միլիոն դրամը:
Ալեն Սիմոնյանն իր ելույթում նշեց, որ հակված չէ ընդունել Կառավարության առաջարկը։ Իր կարծիքով՝ առաջարկվող սահմանաչափը պետք է պահպանել, քանի որ «մինչև» բառը դատարանին հնարավորություն է տալու որոշում կայացնելիս: