Գյուղում ծաղիկներ խոնարհեցինք բոլոր ժամանակների ամենանշանավոր հայ պետական ու ազգային գործիչ Արամ Մանուկյանի հուշարձանի պատվանդանին (Կապանի Կավարտ թաղամասում կանգնեցված այդ հուշարձանը՝ խաթարված վիճակում, հետագայում է տեղափոխվել ծննդավայր Դավիթբեկ և նոր տեսք ստացել վերականգնող քանդակագործ Դերենիկ Ահարոնյանի ձեռամբ)։
Հրաշալի մի հարթաքանդակ էլ գյուղի դպրոցի մուտքի պատին է տեղադրված, որի հեղինակը նույն Դերենիկ Ահարոնյանն է։
Գյուղում հանդիպեցինք Արամ Մանուկյանի տոհմակիցների հետ։
Վերստին հիշեցինք Արամ Մանուկյանի անցած փառավոր ուղին։
Հիշեցինք նաև նրա պատգամը՝ ուղղված հայ ժողովրդին՝ Սարդարապատից առաջ, երբ հինգհազարամյա հայոց երկիրը կանգնած էր լինել–չլինելու ստույգ սպառնալիքին դեմ հանդիման՝ «Մենակ ենք և պետք է ապավինենք միայն մեր ուժերին՝ թե՛ ճակատը պաշտպանելիս, և թե՛ երկրի ներսը կարգ հաստատելու համար»։
ՈՒրախությամբ տեղեկացանք նաև, որ Կապանի համայնքապետ Գևորգ Փարսյանի նախաձեռնությամբ գյուղում կառուցվում է Արամ Մանուկյանի տուն–թանգարանը, որը, ամենայն հավանականությամբ, իր դռները կբացի ընթացիկ տարում։ Ի դեպ, տուն–թանգարանը կառուցվում է այն առանձնատանը, որտեղ 1879 թ․ լույս աշխարհ է եկել Արամ Մանուկյանը։