Դեկտեմբերի 10 -ը ազատամարտիկներ Համլետ Մինասյանի, Դավիթ Սարապյանի (Դև), Արարատ Գոլեցյանի (Արտաշատից), Մերուժան Սարգսյանի (Էջմիածնի շրջանից), Արայիկ Գալստյանի և Սամվել Վարդանյանի հիշատակի օրն է ։ Նրանք հերոսաբար զոհվել են 1991թ․ դեկտեմբերի 10 -ին Շահումյանի շրջանի Թոդան գյուղը ազատագրելիս։ Փառք Հերոսներին։

ԱՌԱՋԻՆ ՀԱՅ ՆԱՀԱՏԱԿ ՍՊԱՆ…

ՀԱՄԼԵՏ ԼԱԼԱԶԱՐԻ ՄԻՆԱՍՅԱՆ

Համլետ Լալազարի Մինասյանը ծնվել է 1958թ. հունիսի 8-ին Թուրքմենիայի Մարի քաղաքում, ուր ժամանակավորապես բնակվում էին նրա ծնողները՝ Գորիսի շրջանի Հարժիս և Կյորու գյուղերի ծնունդ Լալազար և Արաքսյա Մինասյանները: 1969թ. ընտանիքով մշտական բնակության են տեղափոխվում Երևան, որտեղ և Համլետը շարունակում է ուսուցումը № 62 միջնակարգ դպրոցում: 1975թ. դպրոցն ավարտելուց հետո անմիջապես ընդունվում է Ուկրաինայի Կամենեց-Պոդոլսկի բարձրագույն զինվորական ինժեներական ուսումնարանը՝ ինժեներ-սակրավորի մասնագիտությամբ, որը հաջողությամբ ավարտում է 1979թ.՝ ստանալով լեյտենանտի կոչում: Սպայական ծառայությունը սկսել է Երևանում և շարունակել Էջմիածնում, Նախիջևանում, Վրաստանում, Հեռավոր Արևելքում՝ Սախալինում, Հյուսիսային Կովկասում՝ Վլադիկավկազում... 1985թ. դիմում է ԽՍՀՄ զինված ուժերի նախարարությանը՝ զինվորական ակադեմիա ընդունվելու համար, սակայն նրան թույլ չեն տալիս քննություն հանձնել՝ ազգությամբ հայ լինելու պատճառաբանությամբ, որը և ճակատագրական է լինում նրա կյանքի համար: 1985թ. աշնանը իր դիմումի համաձայն զորացրվում է Խորհրդային բանակից ու ժամանակավորապես բնակություն հաստատում Պետրոպավլովսկ-Կամչատսկում: Երկու տարի զբաղեցնելով ավտոշարասյան արտադրության պետի պաշտոնը` 1987թ. կապիտանի կոչումով տեղափոխվում է Երևան և աշխատում է ամրանների գործարանում՝ որպես բաժնի վարիչ: Ղարաբաղյան շարժման առաջին օրերից առաջինների շարքում եռանդուն մասնակցել է տարբեր միջոցառումների կազմակերպմանը, համախմբել է շուրջը բոլոր նրանց, ովքեր հոգով ու սրտով ձգտում էին Հայաստանի անկախությանը և նրա պաշտպանությանը: Համլետը քանիցս պատրաստակամություն հայտնեց լինել Գորիսում և անձամբ նպաստել սահմանամերձ բնակչության անվտանգության ապահովմանը, ինքնապաշտպանական աշխատանքներին, համախմբմանը, արտակարգ պայմաններում գործելու համար նրանց նախապատրաստմանը: 1991թ. ամռանը նա անձնական մասնակցություն ունեցավ Հյուսիսային Արցախի Էրքեջ, Մանաշիդ, Բուզլուխ գյուղերը թուրք օմոնականներից ազատելու գործին: 1991թ. հունիսի 5-ին Համլետ Մինասյանը կամավոր կերպով դիմում է և ընդունվում աշխատանքի ՀՀ պաշտպանության կոմիտե գլխավոր մասնագետի պաշտոնով: 

Բազմիցս եղել է հանձնաժողովների կազմում սահմանամերձ շրջաններում և Ղարաբաղում, մասնակցել մարտական գործողություններին, իսկ ծայրահեղ իրավիճակում՝ ցուցաբերել բարձր կազմակերպվածություն, համարձակություն, խիզախություն, անմնացորդ հայրենասիրություն: Համլետը, ունենալով եզակի մասնագիտություն (ականների, այդ թվում՝ նաև միջուկային, հայտնաբերման ու ոչնչացման), իր գիտելիքները, զինվորական կյանքի մեծ փորձը հաղորդել է զինվորներին, մարտական ընկերներին, ինքնապաշտպանության ջոկատներին: Համլետի կատարած գործողությունները փրկել են շատ մարդկանց կյանք սահմանամերձ շրջաններում` Ղարաբաղում, Շահումյանի շրջանում: 
Վերջին անգամ Համլետը Հյուսիսային Արցախ է գործուղվում 1991թ. դեկտեմբերի 5-ին (հրաման թիվ 49, 4-ին դեկտեմբերի 1991թ.) հատուկ հանձնարարությամբ: Երեք օր անց նա ռադիոգրով ՀՀ ՊՆ-ին իրազեկում է հանձնարարության կատարման մասին: Սակայն, հաշվի առնելով ծավալվող մարտական գործողությունների կարևորությունը` փորձառու մասնագետը վճռում է մնալ և մասնակցել սպասվող մարտերին: 
Մասնակցելով Թոդան, Էրքեջ գյուղերի ազատագրման ծրագրերի մշակմանը` նա անձամբ մասնակցում է նաև գրոհներին: Հայ ազատամարտիկների 30 հոգանոց ջոկատը կատարեց մարտական առաջադրանքը, թեև մարտն ընթանում էր անհավասար պայմաններում՝ 450 օմոնականների դեմ: Գրոհի ավարտման փուլում, 1991թ. դեկտեմբերի 10-ին, Համլետ Մինասյանը, ինչպես նաև Դավիթ Սարապյանը (Դև), Արարատ Գոլեցյանը (Արտաշատից), Մերուժան Սարգսյանը (Էջմիածնի շրջանից), Արայիկ Գալստյանը և Սամվել Վարդանյանը, իր չորս զինակիցները, թշնամու գնդակից զոհվում են: Մեկ օր հետո (դեկտեմբերի 11-ին) իր մահկանացուն կնքեց երեք երեխաների հայր, մերօրյա հայ հայդուկի մի փայլուն կերպար՝ Էրքեջցի Կամո Հովհաննիսյանը` տասը տեղով գլխից, սրտից և թիկունքից վիրավոր: 
Հաշվի առնելով Համլետ Մինասյանի բարձր ծառայությունները հայրենիքի ու ժողովրդի առջև` ՀՀ Գորիսի Շրջխորհրդի գործկոմը որոշում է Հարժիսի միջնակարգ դպրոցը կոչել Արցախի ազատագրման մարտերում հերոսաբար զոհված Համլետ Լալազարի Մինասյանի անվամբ: 
Երևանի Քանաքեռ թաղամասի գերեզմանոցում, ուր հանգչում է հերոսի աճյունը, կանգնեցված է նրա մահարձանը: Գորիսի Հարժիս գյուղի Համլետ Մինասյանի անվան միջնակարգ դպրոցի բակում կանգնեցված է նրա հուշարձանը: Մայր Հայաստան զինվորական թանգարանում և № 62 դպրոցում դրված են Համլետի կիսանդրիները: 
ՀՀ Նախագահի հրամանագրով հետմահու պարգևատրվել է «Արիության մեդալով»:

Светлана Оганесян