«Երեկ Մատաղիսի ուղղությամբ երկու զինծառայող է դուրս եկել, 10 օր պահ մտած են եղել անտառներում»,- այսօր «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում ասել է ՀՀ Պաշտպանության նախարարության ներկայացուցիչ Արծրուն Հովհաննիսյանը:
Նա նշեց, որ այս պահին հայկական կողմը չի կարող իր զոհերի կամ անհետ կորածների հստակ թիվ հայտարարել, բայց նրանց, ում իդենտիֆիկացնում են, չեն կարող չասել.
«Երկու խումբ ևս ավելի վաղ անտառներից դուրս է եկել»:
Արծրուն Հովհաննիսյանը շեշտեց, որ Ադրբեջանն իր զոհերի թիվը նույնիսկ չի ներկայացնում, իսկ հայկական կողմն ամեն օր, նույնիսկ օր է եղել, որ երկու անգամ է ցուցակներ հրապարակել:
«Ամբողջ աշխարհն էլ գիտի, որ իրենք թաքցնում են, մենք չենք թաքցնում։ Հայկական կողմը թափանցիկ է աշխատում ոչ միայն աշխարհի հետ, այլ հայ ժողովրդի հետ»,- ասաց նա։
ՊՆ ներկայացուցիչն անդրադարձավ նաև հումանիտար հրադադարին, որն, իր խոսքով, Ադրբեջանը ոչ թե խախտել, է, այլ ընդհանրապես չի կատարել։
Արծրուն Հովհաննիսյանի խոսքով, միայն Մարտակերտի ուղղությամբ լոկալ դրվագ է եղել, որ հնարավոր է եղել դիեր փոխանակել, այն էլ շատ արագ դադարեցվել է, քանի որ նույն ժամանակահատվածում զուգահեռաբար թշնամին շարունակել է կրակել, դիվերսանտներ ուղարկել Հադրութ։
Արծրուն Հովհաննիսյանը նշեց, որ հայկական կողմին հայտնի է, թե ինչ զինտեխնիկա է այս պահին օդանավերով տեղափոխվում Ադրբեջան.
«Ամեն ինչ չէ, որ կարող եմ ասել, բայց հիմնականում Իսրայելի ուղղությունից է զինամթերք բերվում Ադրբեջան։ Իսկ Թուրքիան և՛ տարանցիկ երկիր է հանդիսանում, և՛ մատակարար։ Օրինակ, թուրքական F16-երի խնդիրը օգոստոսի 14-ից Հայաստանը բարձրաձայնում է։ Ընդ որում, այդ ընթացքում բերվել է թուրքական այլ սպառազինություն, մասնավորապես՝ մեզ հայտնի «Բայրաքթար» չարաբաստիկ ԱԹՍ-ներ։ Դրանք կառավարվում են Թուրքիայի տարածքից՝ և՛ օդային հետախուզություն են իրականացնում, և՛ վերահսկողություն իրականացնում»։
Դիտարկմանը, որ Ադրբեջանի կողմից շփման գիծ բերված ահաբեկիչները հայտարարում են, թե անտեղյակ են եղել՝ ուր են գնում, արդյո՞ք դա չափազանցված չէ, ինչպե՞ս կարող էին նրանց անպատրաստ բերելմ Արծրուն Հովհաննիսյանն արձագանքեց՝ ահաբեկչի անպատրաստը ո՞րն է։
«Նրանք միշտ էլ պատերազմի մեջ են եղել։ Իհարկե, վարձկանին ադրբեջանցիները պիտի խաբեն, մենք նման պատմություններ լսել ենք դեռ առաջին պատերազմի ժամանակ, երբ չեչեն, աղվան գրոհայինների մասին էր խոսվում։ Այդ նույն բաները կրկնվելու են, տարբերություն չկա։ Այդ ահաբեկիչները հարյուրներով զոհվում են։ Եթե դիակ մնում է, տանում է. սիրիացի ահաբեկիչների մի մասի դիերը մեծ արաքսյան հովտի ճահճուտներում վարազներն ուտում են»,- ասաց նա։