Աշուն է. օրերը ցրտում են...
Գիշերը սուզվում է միգում.
Այնքան քնքշություն կա սրտում իմ,
Այնքան մեղմություն իմ հոգում։
Այնքա՜ն տխրություն, և անուշ է,
Անուշ է  այս ցավը հետին.-
Բոլորը երազ է և հուշ է,
Ոսկի է - թափվում է գետին...

Վահան Տերյան

Լուսանկարը՝ Հայկ Բարսեղյանի