Սյունիքի մարզպետի աթոռը 2016թ. հոկտեմբերի 6-ից զբաղեցրած Վահե Հակոբյանը քանիցս հայտարարել է, թե ինքն է Սյունիքում քրեական գործեր հարուցում, ինքն է քրեական գործեր կարճում, ինքն է քրեական գործերի նախաքննության ժամկետներ երկարաձգում…
Այդ մասին քանիցս ասվել ու գրվել է:
Այդ մասին տեղյակ ենք դարձրել նաեւ մարզի դատախազին:
Եվ ոչ մի արձագանք Հայաստանի Հանրապետության պատկան մարմինների կողմից, ոչ մի արձագանք Սյունիքի մարզի դատախազությունից:
Ստեղծված իրավիճակում զարմանալին, սակայն, Վահե Հակոբյանի ցինիզմն ու լկտիությունը չէ:
Զարմանալին նույնիսկ այն չէ, որ դրանից վատ չի զգացել ինքը՝ մարզի դատախազ Վազգեն Հարությունյանը, որ նա դրանից հետո հրաժարականի դիմում չի գրել ու մարզից հեռացել:
Զարմանալին այն է, որ այդ ամենին ուշադրություն չի դարձրել Հայաստանի Հանրապետության գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյանը:
Մի՞թե հանրապետության գլխավոր դատախազին նույնպես արգելված է եղել մտնել Վահեի տիրույթ:
Մի՞թե Սյունիքի մարզի դատախազության որոշ գործառույթներ նույնպես Երեւանից պատվիրակվել է Վահե ավազակապետին:
Հիմա Հայաստանում նոր ժամանակներ են. համենայնդեպս այդպես է հռչակվել:
Վազգեն Հարությունյանը չի՞ ուզում գոնե ուշացումով եւ հրապարակավ ներողություն խնդրել Սյունիքի բնակչությունից՝ պետական համակարգի կարեւորագույն կառույցի սյունիքյան օղակը Վահեի ոտքերի տակ փռելու համար:
Չի՞ ուզում Վազգեն Հարությունյանը հրաժարական տալ ու հեռանալ Սյունիքից՝ մարզում իրավական մղձավանջ ձեւավորելու գործում Վահե Հակոբյանին (իր գործունեությամբ եւ անգործությամբ) նպաստելու, հազարավոր սյունեցիների մեջ պետության եւ արդարության հանդեպ հավատը կորցնելու համար:
Հապա փորձենք հետադարձ հայացք ձգել մեկուկես տարվա սյունիքյան անցուդարձին. մարզում կատարվեց այն ամենը, ինչ նույնիսկ հեքիաթներում, կինոֆիլմերում, մարդկային անուրջներում եւ պատկերացումներում աներեւակայելի է: Բայց մեկ անգամ, գոնե մեկ անգամ եւ գոնե մեկ հարցում մարզի դատախազը դիրքորոշում չհայտնեց, գոնե ձեւական չդատապարտեց որեւէ արտառոցություն: Ընդհակառակը՝ իր լռությամբ, իր անդեմությամբ, իր գործիք լինելով նպաստեց, որ չարափառ մարզպետը մեկ օր անգամ դադար չառնի իր լկտիությունների ու ապօրինությունների մեջ:
Բարոյականության եւ օրինապահության Ռուբիկոնը վաղուց անցած դատախազն այս օրերին նույնիսկ չի հրաժարվում ինքնիրավչությունից: Եվ ոստիկանություն է ուղարկում մի դիմում, որի մեջ բարձրացված հարցը դեռեւս ութ տարի առաջ հայոց օրենսդիրներն ապաքրեականացրել են եւ տեղափոխել քաղաքացիական իրավահարաբերությունների ոլորտ: Բայց քանի որ խնդիրն առնչվում է «Սյունյաց երկրին», ապա նա շրջանցում է օրենքը եւ դիմումն ուղարկում ոստիկանություն՝ խմբագրությանը դաս տալու համար, որ նորից ու այլեւս մարզի դատախազի անունը չարծարծվի թերթի ու կայքի էջերում:
Մի բան կարող ենք արձանագրել՝ Վազգեն Հարությունյանը վաղուց զրկվել է Սյունիքի մարզի դատախազի պաշտոնը զբաղեցնելու բարոյական իրավունքից:
Նա զրկվել է նույնիսկ Սյունյաց սրբազան հողի վրա ոտք դնելու բարոյական իրավունքից…
ՍԱՄՎԵԼ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ