1999 թ-ին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն փետրվարի 21-ը հռչակեց որպես Մայրենի լեզվի միջազգային օր՝ ի նպաստ լեզուների իրավունքների ճանաչման և գործածության աջակցման։ 2000 թ.-ից սկսած՝ այդ օրը նշվում է որպես Մայրենի լեզուների իրավունքների ճանաչման ու գործածության աջակցման օր։
Ազգի ինքնությունը, լինելիությունը պայմանավորված են լեզվով. դրանով է նա առանձնանում այլ ազգերից: Լեզուն մեր հայրենիքն է, և կարիք ունի ամենօրյա հոգածության: Ուստի մեզնից պահանջվում է պահպանել մեր լեզուն, խոսել մաքուր, անաղարտ հայերենով և այն փոխանցել սերունդներին. «Լիակատար կյանքով ապրելու համար մայրենի լեզուն ոչ միայն պետք է սիրել աչքի լույսի պես, այլև այն իմանալ անսխալ, խորապես: Ամեն մի սերունդ իր ժողովրդի լեզուն` որպես գործիք, որպես զենք, հղկում է, կատարելագործում և հարստացնելով փոխանցում հաջորդ սերնդին: Այդպես անենք և մենք. սիրենք, կատարելագործենք և հարստացնենք մեր հայրենի գանձը` մեր լեզուն» (Ստ. Զորյան):
Սիրելի՛ ուսանողներ, «Հայոց լեզու և հայ գրականություն» դասընթացի շրջանակներում հայագիտության ամբիոնի դասախոսները օգնում են, որ ձերբազատվեք խոսքային սխալներից, բացատրում են, թե ինչու պետք է չօգտագործել այս կամ այն մերժելի ձևը: Դուք պետք է ականջալուր լինեք նրանց և հետևեք ձեր խոսքին: Չէ՞ որ մեզնից յուրաքանչյուրը պետք է լիարժեք տիրապետի հայերեն գրավոր և բանավոր խոսքին, կարողանա ցանկացած ձևով ու ոճով արտահայտել իր մտքերը, զգացմուքներն ու հույզերը: