Հողս արյունոտվել է

Պատերազմում զարկված

Տղաների

Սառն համբյուրից...

Հողս արցունքոտվել է

Որդեկորույս մայրերի

Սրտակեղեք լացից...

Հողս ծխում է

Հրդեհված արտերի

Մոխրացող ստվերներից...

Հողս ոռնում է

Վիրավոր մասրենու

Ճչացող ցավից...

Հողս մխում է

Ցեղասպան թշնամու

Լիրբ հռհռոցից...

Արցախ իմ,սեր իմ,

Ինչպե՞ս ամոքեմ, ասա,վերքերդ,

Լացս խեղդեմ

Ու քո ցավը տանեմ,Արցախ...

Դավիթ Միքայելյան