2017թ. դեկտեմբերի 15-ին՝ ժամը 11-ին, Սյունիքի մարզի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի Մեղրու նստավայրում կմեկնարկի դատական նիստ, որը քննարկի Սյունիքի մարզպետ Վահե Հակոբյանի հայցն ընդդեմ Արթուր Օրբելյանի եւ «Սյունյաց աշխարհ» ՍՊ ընկերության, որ հիմնադիրն է «Սյունյաց երկիր» թերթի:

Դատաքննության առարկան syuniacyerkir.am կայքում ս.թ. սեպտեմբերի 19-ին հրապարակված հոդվածն է՝ «Վահե Հակոբյանը ստել է. հայտարարագրում նշված տեղեկությունները եւ նրա ֆինանսական հոսքերն իրար չեն համընկնում, ինչը վկայում է հնարավոր կոռուպցիայի մասին»:

Ըստ Վահե Հակոբյանի՝ հրապարակվել են իրականությանը չհամապատասխանող փաստական տվյալներ, որոնք արատավորում են իր պատիվն ու արժանապատվությունը, որոնք ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի համաձայն՝ հանդիսանում են զրպարտություն, ինչը ենթակա է պաշտպանության եւ սահմանված կարգով պատասխանատվության:

Վահե Հակոբյանի կարծիքով՝ լրատվամիջոցը կրում է համապարտ պատասխանատվություն, ինչի համար որպես պատասխանող է ներգրավվել նաեւ «Սյունյաց երկիր» թերթի հիմնադիր «Սյունյաց աշխարհ» ՍՊ ընկերությունը:

«Սյունյաց աշխարհ» ՍՊԸ-ն, անտարակույս, ակտիվ մասնակցություն կունենա դատաքննությանը: Եվ, ինչպես նմանատիպ նախորդ իրավիճակներում, թերթը դատարան կներկայանա առանց դատապաշտպանի: ՍՊ ընկերության եւ կայքի շահերը կներկայացնի Սամվել Ալեքսանյանը:

Ահա թե ինչ հայտարարեց թերթի խմբագիրը Վահե Հակոբյանի հայցադիմումին ծանոթանալուց հետո. «Զարմացած եմ Վահե Հակոբյանի հայցադիմումի սնանկության վրա. իրավական անգրագիտության իսկական գլուխգործոց է: Մի՞թե կարելի էր նման հիմնազուրկ հայցադիմումի տակ ստորագրություն դնել եւ հերթական անգամ ծիծաղելի դառնալու ստույգ հեռանկարի առջեւ կանգնել՝ այդքան անվաստակ միջոցներ ու Երեւանից ներկրված անթիվ իրավաբաններ ունենալու դեպքում: «Սյունյաց աշխարհ» ՍՊԸ-ն սահմանված ժամկետում անպայման դատարան կներկայացնի իր առարկությունները: Սակայն, իբրեւ համապարտ պատասխանող, ՍՊ ընկերության պատասխանը չի կարող ամբողջական լինել ու իրավական արժեք ստանալ, քանի դեռ Վահե Հակոբյան հայցվորը չի կանչվել դատարան եւ ցուցմունք չի տվել, չի պատասխանել գործի համար էական նշանակություն ունեցող մեր հարցերին: Այո՛, մարզպետը պետք է դատականչվի ու հարցաքննվի. նախնական դատական նիստի առաջին իսկ օրը հանդես կգամ նման միջնորդությամբ՝ հիմք ընդունելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի մի քանի հանրահայտ հոդվածներ: Համոզված եմ՝ Սյունիքի մարզի առաջին ատյանի դատարանն օրենքի հանդեպ հարգանք կդրսեւորի եւ թույլ չի տա, որ հայցվորը դատական ատյանը շփոթի Քաջարանի կոմբինատի արտադրամասերից մեկի հետ: Մի խոսքով՝ կարվի հնարավորը, որ դատաքննության ընթացքում վերստին ու վերջնականապես դիմակազերծվի այդ պարոնը»:

Դե ինչ, շատ հետաքրքիր դատավարություն է ենթադրվում, որին սպասում ենք անհամբերությամբ:
Իսկ հիմա մեկ անգամ եւս ընթերցենք Արթուր Օրբելյանի հրաշալի հոդվածը, որ դարձել է դատաքննության առարկա (ներկայացվում է ստորեւ):

Սեփ. լրատվություն

Վահե Հակոբյանը ստել է. հայտարարագրում նշված տեղեկությունները եւ նրա ֆինանսական հոսքերն իրար չեն համընկնում, ինչը վկայում է հնարավոր կոռուպցիայի առկայության մասին

Սույն հոդվածում մենք ուսումնասիրում ենք Վահե Հակոբյանի եւ նրա տիկնոջ եկամտի հաշվետվությունները, ինչպես նաեւ հրապարակայնորեն հասանելի այլ տվյալներ, ինչը բերում է հետաքրքիր բացահայտումների՝ սխալ տեղեկատվություն, դրամական միջոցների մասին տեղեկության չհամընկնում, հնարավոր կոռուպցիա:

1) Երբ համադրում ենք 2016 թ. հունվարի 1-ի եւ 2016 թ. հոկտեմբերի 21-ի տվյալները՝ ներառյալ ձեռքբերումները, օտարումները եւ ֆինանսական շարժը, ստացվում է առնվազն 5 մլն դրամի տարբերություն: Ստորեւ աղյուսակում ներկայացված են հայտարարագրում նշված գումարները, որին ավելացվում են ստացված եկամուտները (աշխատավարձ, վարկ) եւ նվազեցվել են ձեռքբերված գույքի (բնակարան Իսպանիայում եւ ավտոմեքենա) ձեռքբերման գինն ու տրված փոխառությունները: Եթե ընդունենք, որ Վահե Հակոբյանը չի սնվել, չի հագնվել, չի ճամփորդել, որեւէ այլ ծախս չի ունեցել, միեւնույն է, ստացված արդյունքն առվնազն 5 մլն դրամով ավելի քիչ է, քան հոկտեմբերի 21-ին հայտարարագրված մնացորդը:

2) Հիմա անդրադառնանք Վահե Հակոբյանի անշարժ գույքին: Հայտարարագրում Վահե Հակոբյանը պաշտոնը զբաղեցնելիս ու տարեվերջին հայտարարագրել է երկու անշարժ գույք՝ բնակարան Իսպանիայում ու հողամաս: Եվ վերջինը, ըստ հայտարարագրի, պաշտոնը զբաղեցնելուց հետո վաճառել է։ Այնինչ, ՀՀ ԿԱ անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեին ուղղված մեր հարցմանն ի պատասխան ստացանք պատասխան առ այն, որ 2017թ. հուլիսի 11-ի դրությամբ Ղափանցյան փողոց 95/3 հասցեով հողատարածքը՝ գնված 31 հուլիսի 2015 թվականին, դեռ նրան է պատկանում, եւ հետեւապես 2016թ. ընթացքում դա չի վաճառվել։ Իսկ դա նշանակում է, որ եւ 2016թ. տարեվերջյան հայտարարագրում, եւ Ազգային Ժողովի պատգամավորության թեկնածության համար հանձնած հայտարարագրերում նա ստել է (այստեղ պետք է ուշադրություն դարձնել, որ 3 տարբեր նկարները շատ մանրակրկիտ նկարագրված են որպես 1 ջրանկար, 1 յուղանկար ու 1 նկար):

3) Հիմա 1-ին կետում բերված նույն հաշվարկը կատարենք ամբողջ տարվա համար (1-ին կետում հաշվարկվել էր տարեսկզբից մինչեւ հոկտեմբերի 21 եւ միայն Վահե Հակոբյանի համար), իհարկե հաշվի առնելով, որ 2016 թվականի ընթացքում նա 55 մլն դրամով չի օտարել անշարժ գույք, ինչպես որ ինքն է պնդում իր հայտարարագրում, եւ ինչը հերքվում է կադաստրի տեղեկատվությամբ: Արդյունքում ստացվում է, որ Հակոբյան-Պետրոսյան ընտանիքի ամբողջ տարվա մեջ չհայտարարագրվող ծախսերը կազմել են 17.8 մլն ՀՀ դրամ: Բավականին մեծ գումար՝ հաշվի առնելով ՀՀ միջին աշխատավարձը եւ ընտանիքների մեծամասնության տարեկան բյուջեները:

Սակայն այստեղ նույնպես տեղ է գտնում ակնհայտ անհամապատասխանություն, այն է՝ սուտ: Նրանք այդ գումարի մեջ պետք է տեղավորեին՝ 1) տան գնման նպատակով դեպի Իսպանիա ճանապարհորդություններն ու տան միջնորդավճարները, 2) Իսպանիայի տան կահավորումը, 3) մեքենայի գնման նպատակով դեպի Ռուսաստան ճանապարհորդությունը, 4) Տերյան 50 շենքի, 22/2 հասցեով տան շինարարական աշխատանքների վճարները (մանրամասները՝ ստորեւ), 5) բազմակի այլ ճանապարհորդությունները եւ 6) առօրյա ու այլ ծախսերը։

Վահե Հակոբյանի կնոջն Արտյոմ Արտակի Չաքմիշյանը 2016թ. փետրվարի 6-ին նվիրել է Տերյան փողոց 50 շենքի 22/2 բնակարանը, եւ 2016թ. ընթացքում նրանք նախաձեռնել ու կառուցել են ձեղնահարկ։ Դա Երեւանի Կենտրոնի թաղապետարանի դիմացի շենքն է, որը շատերը նկատած կլինեն։ Նույնիսկ ամենահամեստ հաշվարկներով տվյալ հարկի շինարարական աշխատանքների գինը չէր կարող 20 մլն դրամից նվազ լինել (ինչը պետք է բացառել 5 հատ 8մլն դրամը գերազանցող ժամացույց եւ Այվազովսկու բնօրինակ նկար ունեցող անձի դեպքում): Նույնիսկ միայն այդ գումարը չի տեղավորվում 17.8մլն դրամի մեջ, որքանից ավելին չպետք է ծախսած լինեին 2016թ.։ Այդ ամենը հաշվի առնելով՝ հիմնավոր կասկածներ են առաջանում չհայտարագրված եկամուտների առկայության վերաբերյալ, հետեւաբար հիմք ունենք պնդել, որ առկա է կոռուպցիա։

4) Բազմիցս գրվել է, որ մարզպետն ուղղաթիռով է տեղաշարժվում: Մարզպետարանի պաշտոնական պատասխանով  տեղեկացվում է, որ ուղղաթիռի համար վճարում է «Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատ» ՓԲԸ-ն (այսուհետ՝ ԶՊՄԿ)։ Իհարկե, մարզպետը պնդում է նաեւ, որ օգտվում է ուղղաթիռից աշխատանքային գրաֆիկի համընկնման դեպքում: Սակայն, գոնե սեպտեմբերի 6-ին ուղղաթիռի կանգառը քաղաք Սիսիանում կատարվել է անձամբ մարզպետի համար։ Ավելին, նույնիսկ գրաֆիկի համընկնումը որակապես բան չէր փոխի, քանզի նրան այդ առավելությունը տրվում է՝ ըստ պաշտոնի։ Ուղղաթիռի մեկ ուղղությամբ Երեւան-Կապան թռիչքն արժե 750.000 դրամ: Իմ հաշվարկով՝ մարզպետն առնվազն 7 անգամ օգտվել է այդ ծառայությունից: Այսինքն, մարզպետին տրամադրվել է առնվազն 5.250.000 դրամ արժեքի ծառայություն։ Ավելին, մարզպետը Սյունիքի մարզում բնակվում է ԶՊՄԿ-ին պատկանող պանսիոնատում։ Պանսիոնատ, որը փակ է հանրության համար։ Ու վերոնշյալը հաշվի առնելով՝ ակնհայտ է կոռուպցիոն ռիսկերի առկայությունը։ Մասնավոր ընկերությունը մարզպետին ակնհայտորեն առավելություն է տրամադրում, որի արդյունքում առնվազն էականորեն բարելավվել է մարզպետի անձնական իրավիճակը։

5) «Սյունյաց երկրի» աղբյուրից տեղեկացա՝ մարզպետը սեպտեմբերի 6-ին հայտարարել է, որ Սիսիանի համայնքապետի թեկնածու Արթուր Սարգսյանի թիկունքին ԶՊՄԿ-ն է։ ԶՊՄԿ-ի կողմից պաշտոնապես չհերքման պարագայում, ու իմանալով մարզպետի՝ նախկինում ԶՊՄԿ-ում բարձր պաշտոն զբաղեցնելու փաստը, կարելի է հիմնավոր ենթադրությունը անել, որ ասվածը համապատասխանում է իրականությանը։

6) 2017թ․ մայիսի 31-ի դրությամբ մարզպետն ու նրա նոր կինը դարձել են տխրահռչակ Դեմիրճյան 1 հասցեում 2 բնակարանի (176 ք/մ բնակարան N3 ու 133 ք/մ բնակարան N34) եւ 3 ավտոկայանատեղերի (N28, N29 ու N37) սեփականատեր։ Սեփականություն, որի արժեքը մոտավոր գնահատականով 250մլն դրամ է, ու ինչը գնված է հիփոթեքով։ Հիփոթեքով. ու այստեղ ժամանակն է հիշել «Քրոնիմետ մետալ թրեյդինգ Սի Այ Էս» ՓԲԸ-ն, որտեղ Վահե Հակոբյանին էր պատկանում 10% մասնաբաժին, նա զգալի աշխատավարձ էր ստանում։ Ընկերություն, որն անհասկանալի գործառույթ էր իրականացնում, ու առանց որի առկայության մինչ այդ ողջ արժեքի ստեղծման շղթան աշխատում էր: Սա այն ընկերությունն է, որը, էական շահութահարկ չվճարելով (առավելագույն հնարավորը՝ 2015թ․ 22մլն դրամ, 2014թ՝ 3մլն դրամ), զգալի եկամտային հարկ էր վճարում (2015թ՝ 306մլն դրամ, 2014թ՝ 169մլն դրամ)։ Այս ամենի նպատակահարմարությունը խնդրահարույց էր, քանզի ՀՀ-ում եկամտային հարկի դրույքն ավելի բարձր է, քան շահութահարկինը։ Առաջին հայացքից ոչ խելամիտ գործունեությունը միանգամից իմաստավորվում է, երբ հաշվի ենք առնում հիփոթեքը․ ՀՀ-ում կառուցապատողից հիփոթեքով գնված անշարժ գույքի տոկոսները փոխհատուցվում են վճարված եկամտային հարկի չափով։ Այսինքն, պետությունը ոչինչ չի ստանում, մի կողմից եկամտային հարկ է վճարվում, մյուս կողմից հետ ստացվում՝ որպես հիփոթեքի տոկոսների փոխհատուցում։

ԱՐԹՈւՐ ՕՐԲԵԼՅԱՆ
19 սեպտեմբերի 2017թ.
syuniacyerkir.am