Ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում վերսկսված ռազմական գործողությունների առաջին օրը մարտի մեջ էր տանկիստ, սերժանտ Նորիկ Ժորայի Գասպարյանը: Ավաղ, տանկը, որում գտնվում էր նա իր երկու զինակիցների հետ, խոցվեց թշնամու արկից: Ընդամենը 20 գարուն էր բոլորել, փետրվարի 10-ին հայրենիքի պաշտպանը դարձավ 20 տարեկան եւ շատ իղձեր ուներ իրականացնելու…
Նորիկ Գասպարյանը 2013-14 ուստարում ավարտել է Կապանի N3 միջնակարգ դպրոցը, 2014-ի հուլիսի 18-ին պարտադիր զինծառայության մեկնելու ծանուցագիր ստացավ: Մինչ այդ հասցրել էր ընդունվել Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանի պարարվեստի բաժինը:
«Անմիջական բնավորություն ուներ, չէր փայլում առաջադիմությամբ, բայց նախաձեռնող էր, հրաշալի պարում էր, միջոցառումներ կազմակերպում, ավելի ոգեւորված «Քոչարի» էր պարում՝ երեւի նկատի ունենալով, որ հաղթանակած հայ զինվորը Բեռլինում «Քոչարի» է պարել», - վերհիշում է դպրոցի տնօրեն Էդիկ Բեգլարյանը: Իրենց շրջանավարտի մահը խորին վիշտ էր համակել կրթօջախի մանկավարժական կոլեկտիվին:
«Ոչ թե խոսքով, այլ պարով էր գրավում մարդկանց, նրա մարդկային տեսակն ուրիշ էր, իմ աջ ձեռքն էր, օգնականներ ունեմ, բայց ոչ մեկը չի փոխարինի Նորոյին, արդեն պարուսույց էր դարձել, չեմ կարող ասել, թե որքան ժամանակ հետո լույս աշխարհ կգա նման մի շնորհալի պարող, մշակույթի կենտրոնն իրենով էր շնչում: Ամեն հանձնարարություն կատարում էր պարտաճանաչորեն, առանց պարտադրանքի: Նորոն բոլորիցս գնաց», - իր սանի մասին ափսոսանքով ու ցավով է պատմում Կապանի մշակույթի կենտրոնի «Պարի աստղեր» շոու ստուդիայի գեղարվեստական ղեկավար Էրիկ Քոչարյանը:
Նահատակ զինվորի հոգեհանգիստը՝ ապրիլի 8-ին ժամը 17-ին Կապանի սբ Մեսրոպ Մաշտոց եկեղեցում, հուղարկավորությունը՝ հաջորդ օրը Բաղաբուրջի հուշահամալիրում:
ՎԱՀՐԱՄ ՕՐԲԵԼՅԱՆ