Մեծանուն գրող Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան օրը արդեն մի քանի տարի գիրք նվիրելու տոնի է վերածվել Հայաստանի գրողների միության երջանկահիշատակ նախագահ Լևոն Անանյանի ջանքերով: Նրա նախաձեռնությունը 2008 թվականին ամրագրվել է Հայաստանի կառավարության որոշմամբ: Տարեցտարի Գիրք նվիրելու օրն ավելի մեծ սեր է վայելում երկրում: Հանրապետության գրեթե բոլոր գրախանութներում զեղչեր են գործում, անցկացվում են գրքի տոնավաճառներ, շնորհանդեսներ՝ նպաստելով գրքի հանդեպ հետաքրքրության մեծացմանը:
«Բազմիցս ասել եմ, որ Գիրք նվիրելու օրն ամենահրաշալի տոնն է Հայաստանում: Անկախության տոնից հետո այն ամենակարևոր ու նշանակալի իրադարձությունն է, որովհետև ձևավորում է ինտելեկտուալ մշակույթ, գիրք նվիրելու մշակույթ և ուրախալին այն է, որ տարեցտարի տոնը մեծ մասշտաբներ է ընդունում: Հաճելի է փաստել, որ գիրք նվիրելու արվեստը վերադառնում է և բացի Գիրք նվիրելու օրվանից նաև այլ առիթներով են կազմակերպվում գրքի հետ կապված զանազան միջոցառումներ»,-«Արմենպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում նշեց գրականագետ Արքմենիկ Նիկողոսյանը:
Նա հավելեց, որ բավականին դժվար է իրեն գիրք նվիրել, քանի որ հայալեզու գրեթե ամեն գիրք ունի, բայց ինքը սիրով է իր հարազատներին նվիրում նրանց նախընտրած գրքերը:
ՀՀ մշակույթի փոխնախարար Վահե Բուդումյանը պատմեց, որ վերջերս առցանց արշավի է մասնակցել, որի շրջանակում ինչ-որ մեկի գրառումը սեփական էջում պատճենելով՝ խոստանում ես դրա տակ առաջինը մեկնաբանություն թողած մարդկանց տարվա ընթացքում գիրք նվիրել: «Ես պատրաստվում եմ դա անել Գիրք նվիրելու օրը և հետո: Կարևորում եմ փետրվարի 19-ը, քանի որ այն ոչ միայն Գիրք նվիրելու, այլև մեծ բանաստեղծ Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան օրն է»,-նշեց Բուդումյանը:
Նա ընդգծեց, որ գիրք նվիրելիս անհատական մոտեցում է ցույց տալիս և հաշվի է առնում մարդու խառնվածքը, բնավորությունը: «Սիրում եմ ստանալ այն գրքերը, որոնք ես համարում եմ, որ շատ հարազատ ու կարևոր են այն մարդու համար, ով դրանք ինձ նվիրում է: Դրանք ամենալավ նվերներն են»,-եզրափակեց փոխնախարարը:
«Գրքասերների համար փետրվարի 19-ը քիչ-քիչ դառնում է օրացույցի մեջ կարմիրով նշվող օր: Վերջին տարիներին երիտասարդությունը նոր ոգևորությամբ և սիրով է հաճախում գրախանութներ և համալրում անձնական գրադարանը, ինչպես ես: Սիրում եմ գրախանութների դարակների արանքից գտնել մի գիրք, որը հետագայում կդառնա ևս մեկ «ընկեր» ինձ համար: Գրքերի ամեն էջում մենք գտնում և կորցնում ենք մեզ՝ մեր կարդացած հերոսների հետ ապրում նրանց առօրյայով և որ ամենակարևորն է, կապվում նրանց: Գիրքն իմ օրվա մի մասն է, և ինչու ոչ կարևոր մասը: Գիրք նվիրելով միմյանց՝ գուցե նաև երազելու հնարավորություն ենք տալիս այլոց»,-ընդգծեց լրագրող Վարվառա Հայրապետյանը:
Անժելա Համբարձումյան