Հայաստանի և Արցախի Անվտանգության խորհուրդների համատեղ նիստն իր բնույթով աննախադեպ է և ազդարարում է հայկական երկու հանրապետությունների հարաբերությունների որակապես նոր փուլ թևակոխելու մասին: Հանդիպման ժամանակ բարձրաձայնվեցին մի շարք կարևոր թեզեր, որոնք, ըստ էության, անկյունաքարային են դառնալու հետագա համագործակցության համար: Ստորև անդրադառնանք բարձրաձայնված հիմնական թեզերին:
Երկու հանրապետությունների ներքին կոնսոլիդացման հետագա ամրապնդումը դիտարկելով որպես գերակա ազգային անվտանգության խնդիր՝ Հայաստանի և Արցախի իշխանությունները նախաձեռնեցին իր նախադեպը չունեցող ձևաչափով հանդիպում, որի նպատակն է հասնել կողմերի միջև ընկալումների և մոտեցումների հնարավորինս ներդաշնակեցման՝ միևնույն ժամանակ վերջ դնելով Հայաստան-Արցախ հարաբերությունների վերաբերյալ առկա տարաբնույթ շահարկումներին: Վերոնշյալ նպատակին հասնելու համար անհրաժեշտ է ապահովել ոչ միայն այս ձևաչափով հանդիպումների շարունակականությունը, այլ նաև տարբեր մակարդակներով իրականացնել ներքին ինտեգրման ամրապնդմանն ուղղված որոշակի քայլեր:
Արցախի Հանրապետության սուբյեկտության բարձրացումը համարվում է առանցքային խնդիր
Ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման համատեքստում Հայաստանի գործող իշխանություններն առանցքային խնդիր են համարում հայկական երկրորդ հանրապետության սուբյեկտայնության բարձրացումը: Այս նպատակին հասնելու համար բանակցային գործընթացում Արցախի ներգրավվածությանն ապահովելուց բացի, անհրաժեշտ է նաև փորձել Արցախի ձայնը լսելի դարձնել միջազգային տարբեր հարթակներում: Թերևս այս նպատակին կարող է ծառայել Արցախի ուղղակի կամ անուղղակի երկխոսությունը միջազգային տարբեր կառույցների հետ, օրինակ, դիտորդի կամ որևէ այլ կարգավիճակով Արցախի ներգրավվածությունը միջազգային կազմակերպություններում, վերջինիս մասնակցությունն իրեն վերաբերող թեմաներով քննարկումներին և այլն:
Անհրաժեշտ է ունենալ համագործակցության համազգային օրակարգ
Համատեղ նիստի ժամանակ կողմերը հստակ բարձրաձայնեցին համազգային օրակարգը հստակեցնելու անհրաժեշտության մասին, որի կարևոր մաս է լինելու Արցախի Հանրապետության անկախության միջազգային ճանաչումը: Նման շեշտադրումները կարևոր ազդակ են այդ թվում նաև Սփյուռքի կազմակերպչական կառույցների համար՝ իրենց առաջնահերթություններում իրականացնելու որոշակի վերանայումներ: Ուստի, նպատակահարմար է, որ համազգային օրակարգի ձևավորմանն ուղղված հետագա քայլերում դիտարկվի նաև Սփյուռքի մեր հայրենակիցների մասնակցության հնարավորությունը:
Ամփոփելով՝ կարող ենք ևս մեկ անգամ փաստել, որ այս ձևաչափով հանդիպումն աննախադեպ էր, և փաստում է այն մասին, որ հայկական երկու հանրապետությունները շարունակում են գերակա դիտարկել ազգային կոնսոլիդացման հրամայականը և գործնական քայլեր ձեռնարկել այս ուղղությամբ:
Լիանա Հովհաննիսյան
armenpress.am