Խաչատրյան Արա Ադոլի․ ծնվել է 1985 թ․ հոկտեմբերի 3-ին Գորիսի շրջանի Խնածախ գյուղում։ Սովորել է Խնածախի միջնակարգ դպրոցում։ Պարտադիր զինվորական ծառայությունն անց է կացրել Շամշադինում։
Արան պայմանագրային զինծառայող էր Սիսիանի զորամասում․ ընկերները նրա մասին ցավով ու ափսոսանքով են խոսում․ «Արան լավ մարդ էր, վստահելի ընկեր, մարդ, ում կարող էիր դիմել առանց ժամին նայելու, Արցախն էլ էր հատուկ սիրով սիրում, մի քանի տարի Քաշաթաղի շրջանում էր ապրել ու հարազատ ծննդավայրի չափ սիրում էր Քաշաթաղը։ Ծրագրեր շատ-շատ ուներ, դրանցից ամենակարեւորն էլ երեխաներ ունենալն էր․ բոլոր նպատակներից ու երազանքներից ընկերս նախընտրեց հայրենիքը կյանքով պաշտպանելու նպատակը»։
2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ին Ադրբեջանը պատերազմ սկսեց․ պայմանագրային զինծառայող Արան միացավ Արցախը պաշտպանելու շտապող ծառայակիցներին։ Արայի հայրը Արցախյան առաջին պատերազմի ազատամարտիկներից էր ու նրանց ընտանիքում հայրենիքի համար պայքարելը պատվի խնդիր էր։ Ընտանիքի անդամների հետ հեռախոսազրույցներում գոտեպնդում էր բոլորին, ասում, որ ինքն ու ընկերները թուրքին ներս չեն թողնի, որ քանի հայ զինվորն Արցախում է, բոլոր հայ ընտանիքները պիտի հանգիստ լինեն։ Ընտանիքի անդամների հետ վերջին հեռախոսային խոսակցությունը հոկտեմբերի 16-ին է տեղի ունեցել, հետո շուրջ 5 ամիս հարազատները լուր չունեին, նրանց տեղեկացրել էին, որ Արան զոհվել է, բայց քանի դեռ մարմինը չկար, հարազատները հրաշքի հույս ունեին․․․
Ավա՜ղ, հրաշք տեղի չունեցավ, մարտի 6-ին ԴՆԹ հետազոտությունը հաստատեց՝ Արա Խաչատրյանը նահատակվել է․․․
Պատերազմից ամիսներ անց՝ 2021թ․ մարտի 8-ին Գորիսի զինվորական պանթեոնում տեղի ունեցավ հերոսացած Արա Խաչատրյանի հուղարկավորությունը։
Տիգրանուհի Բադալյան