Արթուր Ավետիսի Սահակյան

Ապրիլի 11-ին թշնամու սադրանքի հետևանքով Տեղ բնակավայրում զոհված հերոսներից է Արթուր Ավետիսի Սահակյանը (ծնվ. 1999 թ.)։

Արթուր Սահակյանը Գյումրիից էր, 23 տարեկան նորավարտ սպա: Արթուրը նաև հաջողություններ էր գրանցել սպորտի բնագավառում

Նրան ճանաչողներն առանձնահատուկ նշեցին, թե որքան խիզախ, նվիրված ու համեստ երիտասարդ էր։

Մկրտիչ Արմենի Հարությունյան

Երկու շաբաթ առաջ էր հրամանատար դարձել, փոխգնդապետը Թալինից էր, (ծնվ. 1989 թ.)։ Ըստ Թալին համայնքի ղեկավար Տավրոս Սափեյանի. «Իսկական հայ էր, ինքը երկար տարիներ բանակում՝ հատուկ ջոկատայինների վաշտում էր ծառայում։ Երկու շաբաթ առաջ էր հրամանատարի պաշտոն ստացել, ունի երկու անչափահաս երեխա, մյուս եղբայրն էլի զինվորական է, հայրն էլ, էն մյուս եղբայրն էլ ոստիկանությունում են աշխատում, այսինքն՝ հայեցի ընտանիքից էր»։

 

Հենրիկ Վաչագանի Քոչարյան

 

26-ամյա լեյտենանտ Հենրիկ Քոչարյանը Վայոց ձորի Վայք քաղաքից էր: Տան ավագ զավակն էր, ուներ իրենից փոքր քույր ու եղբայր:

Հենրիկը մասնակցել էր նաև 44-օրյա պատերազմին: Ջաբրայիլում, Զանգելանում, Լաչինում մարտերին մասնակցելիս մի քանի անգամ վիրավորում է ստացել, ապաքինվել է ու կրկին վերադարձել ծառայելու հայրենիքին:

Հենրիկն այն հերոսն է, ով 44 օրյա պատերազմի ժամանակ ընկերոջ դիակը գրկած դուրս էր բերել մարտի դաշտից։

Նարեկ  Գագիկի Սարգսյան

1994 թ․ ծնված Նարեկը ամուսնացած չէր, երկու եղբայր ունի: Նրա մայրը դպրոցում ռուսաց լեզվի ուսուցչուհի էր, վերջերս է ազատվել աշխատանքից:

Նարեկը մինչեւ զինվորական դառնալը սովորել է Սևանի քոլեջի ծրագրավորման բաժնում:

Սիրում էր իր գործը: Մայրն ասում էր՝ հստակ չգիտենք, թե որտեղ է ծառայում, մեկ այստեղ է, մեկ այնտեղ: Ընտանիքն այնքան էլ ապահով վիճակում չէր: «Նարեկն էր վերջին հույսս: Նա տան բոլոր հարցերը կարգավորողն էր: Շատ կազմակերպված տղա էր»,- հավելում է մայրը։