...Ոչ թե պարզապես մեր հիշողությունը նորոգենք ու սգանք, այլ գիտակցենք ու ըմբռնենք կատարվածի պատճատռներն ու հետեւանքները, իմաստավորենք պատմությունը եւ պատրաստ լինենք ապրելու նոր ժամանակներում:

Ցավից սեղմվելու եւ աշխարհին մեր ցավն անընդհատ ցուցանելու փոխարեն (կամ՝ դրա հետ մեկտեղ) զորանալու եւ բռունցքվելու խորհուրդ մտցնենք մեր մտքի ու ջանքի, մեր վարքի մեջ: Եվ առաջ մղենք պարտություններ ու կոտորածներ այլեւս թույլ չտալու, մեր պետությունն ու անկախ պետականությունը մեզանով զորացնելու գիտակցումը:

Որ կարողանանք բարձր պահել գլուխներս նոր մարտահրավերների հորձանուտում, որ իրավունք ունենանք արժանապատվորեն հաղորդվել մեկուկես միլիոն անմեղ զոհերի հոգիներին, որ կարողանանք ուղիղ նայել աշխարհին, ապագային:

Հայրենակերտումի նոր ժամանակներ են:

Մտածենք նախեւառաջ պահանջատիրոջ մասին, որ Հայաստանի Հանրապետությունն է:

15 ապրիլի 2015 թ.
Սամվել Ալեքսանյան