Ուժանիսում կյանքը կարծես կանգ է առել, եթե ժամանակի մեքենան գործի չդրվի, ապա մի քանի տարի հետո գյուղի 8 երիտասարդն էլ կհեռանան գյուղից և Ուժանիսը կդառնա լքված բնակավայր: Մարզպետները եկել են գյուղ, ծանոթացել խնդիրներին ու հեռացել՝ խոստումներով, բայց խոսքը գործ չի դարձել: Նոր իշխանություններից սպասելիքներ ունեն:
26-ամյա երիտասարդ Սասուն Ավագյանը դեռ ընտանիք չի կազմել, բայց արդեն 4 ամիս ծանր բեռի տակ է մտել, նշանակվել է Կապան խոշորացված համայնքի Ուժանիս բնակավայրի վարչական ղեկավար:
Չնայած երիտասարդ տարիքին Սասունը խորը հոգոցով է խոսում գյուղի խնդիրներից: Գյուղն անտեսված է, հիմնական խնդիրները գյուղտեխնիկայի, ջրի և ճանապարհի հարցն է:
Նախկին մարզպետները համայնքի տեղը գիտեն, երբեմն եկել են ու գնացել, բայց ինչպես Սասուն Ավագյանն է ասում՝ խոսքը գործ չեն սարքել: Պաշտոնական տվյալներով Ուժանիսում 205 հա վարելահող կա, որտեղ հաճար, ցորեն ու գարի են ցանել, տնամերձերում էլ՝ բանջարեղեն:
Վերջին երեք տարում հողերի մեծ մասն անմշակ է մնացել: Մարդիկ միջոցներ և հնարավորություն չունեն մշակելու:
Սարի վրա փռված գյուղում 73 տնից միայն 23-ի դուռն է բացվում:
Ուժանիս բարձրացող ճանապարհը անտառի միջով է անցնում, ճանապարհները քանդված են, համայնք բերող հասարակական տրանսպորտ չունեն, անցած տարվանից հանվել է, ինչն էլ ավելի է դժվարացրել գյուղացիների կյանքը:
Գյուղի երիտասարդ ընտանիք ունեցող միակ տունը, որտեղ 2 մանկապարտեզահասակ երեխա կա , համայնքի օպերատոր Սեդա Ոսկանյանի տունն է:
2 տղա ունի, մեկը Սիսիանում զինվորական է, մյուսն ապրում է իր հետ: Որդին հաշմանդամություն ունի, հաշմանդամության կենսաթոշակառուներ են նաև Սեդան ու իր ամուսինը: 35 տարի գյուղում ապրող Սեդան մտահոգված է երեխաների ու գյուղի ճակատագրով՝ ոչ մանկապարտեզ կա, ոչ էլ դպրոց: Իր երեխաները հաճախել են հարևան Եղվարդի դպրոց:
2 կմ ճանապարհը երեխաներն անտառի միջով են անցել կամ ձիով, կամ ոտքով: Դպրոցի պատճառով ընտանիքները տրոհվել են՝ մայրը դպրոցականի հետ մնում է Կապանում, հայրը՝ գյուղում:
Հիմա Եղվարդի դպրոցում Ուժանիսից 1 երեխա է սովորում, համայանքի նախկին ղեկավար Էդիկ Բեգլարյանի կրտսեր որդին է, վերջերս են Կապանից տեղափոխվել գյուղ:
Գյուղից հեռացածների համար Ուժանիսի հայրական տունը ծնողներից հետո դարձել է ամառանոց, Կապանից գալիս են տնամերձը մշակում: Լալա Գաբրիելյանը գյուղը սիրում է, ամռանն այստեղ են լինում, ձմռանը՝ ճանապարհները փակ են:
Գյուղում կյանքի որակի փոփոխությունը հնարավոր է նոր սկիզբ ունենա: Կրտսեր որդին ցանկանում է ապրել գյուղում:
Անտառի բարձունքին ապրող գյուղացիները ապակենտրոնացել են համայնքներից ու մեկուսացած ապրում են մինչև որ մի լույս կվառվի:
Ներկա իշխանություններից սպասելիքներ ունեն, ուզում են հավատալ, որ մի օր էլ իրենց բնակավայրին ուշադրություն կդարձնեն ու չեն թողնի, որ գյուղի 8 երիտասարդն էլ հեռանա, իսկ երիտասարդ վարչական ղեկավարը իր երեխաների համար Ուժանիսում ցանկանում է լավ ապագա կառուցել:
Սաթիկ Իսահակյան
«Ռադիոլուր»