Վերջերս Քաջարանի կոմբինատի տնօրինությունը հայտարարել է, թե մտադիր է փակել Արծվանիկի պոչամբարը մինչեւ շահագործման ժամկետի լրանալը, որին դեռ ութ տարի կա: Նաեւ հիշեցնենք, որ նախկին կառավարության օրոք գերակա շահ ճանաչվեց ու շուրջ 500 հա տարածք փոխհատուցման հիմունքով հատկացվեց Քաջարանի կոմբինատին՝ արդեն իսկ աշխարհի ամենամեծ պոչամբարների եռյակում տեղ զբաղեցնող Արծվանիկի պոչամբարը մեծացնելու նպատակով: Քանզի մինչեւ օրս Վահե Հակոբյանն ու հարակից շրջանակներն իրենց գործելաոճով ապացուցել են, որ հետաքրքրված են միայն իրենց շահերով, հարց է առաջանում, թե ի՞նչն է նման որոշման պատճառը:
Հետադարձ հայացք գցենք իրադարձություններին:
Մաս առաջին: Լիցենզիան գերազանցող արդյունահանում
2016թ. դեկտեմբերից Քաջարանի կոմբինատին թույլատրվել է օգտակար հանածոյի արդյունահանման ծավալները հասցնել 22 մլն տոննայի՝ նախկին 12.5 տոննայի փոխարեն: Միեւնույն ժամանակ ուսումնասիրում ենք վիճվարչության տվյալները եւ պարզում, որ 2012 թվականից սկսած տարեկան Քաջարանում թույլատրվածից ավելի արդյունահանվել է 5 մլն տոննա հանքաքար: Օգտվելով Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի ամփոփ ֆինանսական հաշվետվությունից՝ կարելի է գնահատել, որ վերջին վեց տարում լիցենզիայի խախտումով արդյունահանված 30 մլն տոննա օգտակար հանածոյի վերամշակումից կոմբինատը 400 մլն դոլար հավելյալ եկամուտ է ստացել: Անկախ այն բանից՝ այս ամենը որպես անփութությո՞ւն, հանդգնություն, թե՞ անպատժելիություն կբնութագրվի, սա լինցենզիայի պայմանի կոպիտ խախտում է:
Մաս երկրորդ: Արդյունահանման ու վաճառքի անհամապատասխանություն
Արդյունահանման ծավալի այսպիսի աճի դեպքում ակնհայտ է, որ ֆերոմոլիբդենի արտահանման ծավալը պետք է էականորեն աճի, բայց, օ՜, զարմանք: Իրականությունը միանգամայն շեղվում է տրամաբանությունից, արտահանման ծավալների մասին անհրաժեշտ ինֆորմացիան ստանում ենք ՄԱԿ-ի հրապարակած տվյալներից, քանի որ կոմբինատը, օրենքը խախտելով, չի հրապարակում ամբողջական ֆինանսական հաշվետվությունները: Համաձայն դրանց` 2017թ. արտահանման ծավալները մնացել են նույն մակարդակի վրա, մինչդեռ օգտակար հանածոների արդյունահանման ծավալն աճել է 40 տոկոսով: Ինչպե՞ս կարող է արդյունահանման ծավալն էականորեն աճել` առանց արտահանման ծավալի աճի, հատկապես որ, ըստ տարածված լուրերի, կոմբինատը վերջին շրջանում անխնա կերպով արդյունահանում է հանքի միայն «երակ» կոչվող հատվածները: Պատասխանը միանշանակ է՝ հնարավոր չէ: Այս ամենին միայն տրամաբանական բացատրություն կա. արտադրանքի մի մասը վաճառվում է առանց գրանցման:
Մաս երրորդ: Պոչամբարի լցվելու հանելուկը
2016թ. դեկտեմբերին հրապարակված ՇՄԱԳ-ի եզրակացության համաձայն` Արծվանիկի պոչամբարն իբր թե դեռ տասը տարվա շահագործման պոտենցիալ ուներ, իսկ 1.5 տարի անց տնօրինությունն արդեն խոսում է պոչամբարը շուտափույթ փակելու մասին` չեղարկելով պոչամբարի մեծացման իր իսկ նախագիծը: Մի՞թե սա չի նշանակում, որ արդյունահանման իրական ծավալները շատ ավելի շատ են եղել նույնիսկ հրապարակվածից: Կամ էլ ՇՄԱԳ-ն ի սկզբանե չի համապատասխանել իրականությանը:
Վերջաբանի փոխարեն
Միգուցե հենց հանքի գերշահագործման հետքերը կամ ապօրինի իրացումը կոծկելու համար է տնօրինությունը փակում պոչամբարը, քանի որ ասում են` երկրում իրավիճակ է փոխվել: Այսպիսով ամփոփենք`
Արթուր Օրբելյանի «Յութուբյան» էջից