Սյունյաց աշխարհի այս գյուղը գտնվել է Ծղուկ գավառում կամ ներկայիս Լծենի, Շամբի և Հարժիսի միջնամասում, Որոտան գետի ձախ ափի բարձրադիր վայրում, մի ձորակի մեջ:

Գյուղի անունը հանդիպում ենք Տաթևի վանքի նոր հարկացուցակում (1781 թ.)՝ «Քյոթուկ»-ում, որ կոչվում է նաև «Տաթևու թեմի պտուղն այս է այժմ ժամանակ: ԺԴ գավառացն»:

Շինատեղը, ըստ այդ փաստաթղթի, մտնում էր Վերին ձորի գավառի մեջ:

Գավառի կազմում էին նաև Ըղվերծը (ներկայումս՝ Դարբաս), Գետաթաղը, Լորը, Շինաթաղը (ներկայումս՝ Շենաթաղ), Մրցուն (հավանաբար՝ Մրոց, որի բնակիչները 18-րդ դարավերջին տեղափոխվել են Յայջի՝ ներկայումս՝ Հարժիս), Լծենը:

Հոկտեմբերի 22-ին մենք այցելեցինք Շինատեղ անվանյալ բնակատեղի:

Տների ավերակների մի մասը պահպանվում է:

Պարզեցինք նաև գյուղի գերեզմանոցի տեղը, ուր պահպանվում են մի քանի խաչքար, որոնք եղծված են և հնարավոր չէ պարզել որևէ թվական:

Գյուղանունը բացակայում է Սյունիքի 12 գավառների եկեղեցու հարկացուցակում (ըստ հին սահմանվածի):

Գյուղանունը չենք հանդիպում նաև Ղևոնդ Ալիշանի «Սիսականում»:

Գյուղը, այդ անվամբ, հավանաբար գոյություն է ունեցել 17-18-րդ դարերում: Բայց և հստակ է՝ Շինատեղը հիմնվել է Սյունյաց աշխարհի հնամենի մեկ այլ բնակավայրի տեղում, որի անունը հայտնի չէ:

Լուսանկարները՝ Մարիամ Լազարյանի