Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի այցը Սյունիքի մարզ, որ տեղի ունեցավ հուլիսի 5-ին, շարունակում է մնալ հանրության ուշադրության կենտրոնում: Քննարկվող հարցերից մեկն էլ դպրոցականների ամառային հանգստին առնչվող հարցն է, որ քաջարանցի մանկավարժն ուղղեց ՀՀ վարչապետին:
Ստորեւ՝ ե՛ւ հարցը, ե՛ւ պատասխանը (առանց մեկնաբանությոան)
-Պարոն վարչապետ, Քաջարանի թիվ 2 միջնակարգ դպրոցի կոլեկտիվն այսօր ողջունում է Ձեզ եւ Ձեր անձնակազմին, ցանկանում է աշխատանքային մեծ հաջողություններ: Որպես մանկավարժ, ուզում եմ խոսել մի հարցի շուրջ: Մանկավարժի համար շատ կարեւոր է սեպտեմբերին ընդունել առողջ եւ ամառային հանգիստն անցկացրած աշակերտ: Մեր քաղաքից ներքեւ` գեղատեսիլ բնության գրկում, ունեցել ենք ճամբարներ, որոնք ժամանակին հյուրընկալել են հազարավոր երեխաների, ինչն ամառային սեզոնում նաեւ աշխատատեղ էր մարդկանց համար: Մեր ցանկությունն է, որ Ձեր միջամտությամբ կրկին գործեն այդ ճամբարները:
-Նիկոլ Փաշինյան. «Շատ բարի, մենք կծանոթանանք խնդրին, իսկ ընդհանրապես, եթե այս պահից սկսած տեսականորեն զբաղվենք այդ խնդրի լուծմամբ, ապա տեւական ժամանակ կպահանջվի: Երբեմն ամառային հանգիստ ասելով մանկապատանեկան ճամբար ենք պատկերացնում: Իհարկե, կուսումնասիրենք, կպարզենք, թե ինչ հնարավորություններ կան: Բայց այստեղ` Սյունիքի մարզում, դպրոցականների ամառային հանգստի կազմակերպման տարբեր ձեւեր կան: Կարելի է բնագիտական արշավներ կազմակերպել դեպի մոտակա անտառները, սարերը, կարելի է բակային ճամբարներ կազմակերպել ի վերջո, որտեղ երեխաները մշակութային կյանքով ապրեն եւ մարզական փոքրիկ միջոցառումներ կազմակերպվեն, այսինքն` բաներ կան, որոնց միշտ սպասում ենք: Այ, ճամբարը կլինի, էդ 500 միլիոնի ծախսը կլինի, ուրեմն` մեր երեխաները կհանգստանան, չի լինի, ուրեմն մենք կնստենք ու սպասենք, մինչեւ կառավարությունը 500 միլիոնը կգտնի, էդ շինարարությունը կավարտվի, ամեն ինչ իր տեղը կընկնի, նոր մեր երեխաների հանգիստը կկազմակերպվի: Պետք է ավելի նախաձեռնող լինել: Ոչ մի բան չի խանգարում, որ երեխաները շատ փոքր ֆինանսական միջոցներով շատ հիշարժան արձակուրդ անցկացնեն` արշավներ կազմակերպեն, գնան դաշտերում, անտառներում վրաններ խփեն, մեկ-երկու օր, մի շաբաթ մնան եւ այլն, եւ այլն: Ձեր ասածն ընդունեցինք ի գիտություն, կուսումնասիրենք` ինչ խնդիր կա, լուծման ինչ հնարավորություններ կան: Բայց ընդհանուր առմամբ ուզում եմ ասել, որ պետք է նախաձեռնող լինել ամեն ինչում: Մեր փոփոխության ամենակարեւոր իմաստն այն է, որ մեր երկրում մինչեւ հիմա ինչ էր տեղի ունենում, հիմա ինչ: Միջին վիճակագրական հայաստանցին ասում էր` ա, դե, ինձնից ինչ է կախված, ո՞վ է ինձ հաշվի առնում, իմ ձայնն ի՞նչ է որոշում: Երբ ամեն մի քաղաքացի հասկացավ, որ իր դիրքորոշումն է վճռականը, հենց իր ասելիքն է ամենակարեւորը, հենց իր ձայնն է վճռորոշ… Երբ մարդիկ այդպես սկսեցին մտածել, փոխվեց ամեն ինչ, եւ տեղի ունեցավ մի բան, որ բոլորս համարում էինք անհնար: Էլի եմ կրկնում, Ձեր ասածը կընդունենք ի գիտություն, կուսումնասիրենք խնդիրը, կտեսնենք, թե լուծման ինչ միջոցներ կան: Բայց դա չի նշանակում, որ երեխաներն առանց հանգստի պիտի մնան: Փոքր ֆինանսական միջոցներով դա կարելի է անել` արշավներ, բակային, թաղային ճամբարներ կազմակերպել եւ այլն, եւ այլն»:
«Սյունյաց Երկիր»