Հայ-ադրբեջանական սահմանի նախիջեւանյան հատվածի օպերատիվ իրավիճակի, քառօրյա պատերազմի դասերի մասին է զրույցը ՀՀ զինված ուժերի 4-րդ բանակային զորամիավորման հրամանատար, գեներալ-մայոր Անդրանիկ Մակարյանի հետ:
- Պարո՛ն Մակարյան, ինչպե՞ս եք գնահատում օպերատիվ իրավիճակը հայ-ադրբեջանական սահմանի նախիջեւանյան հատվածում:
- Հայ-ադրբեջանական սահմանի նախիջեւանյան հատվածի օպերատիվ իրավիճակը նորմալ է, մեր վերահսկողության տակ: Մենք վստահորեն իրականացնում ենք մարտական ծառայությունը: Մեր գլխավոր նպատակներից է նաեւ գարնան-գյուղատնտեսական աշխատանքների, ինչպես եւ բերքահավաքի ընթացքում մարդկանց անվտանգության ապահովումը: Հողի աշխատավորը պետք է կարողանա լիարժեք օգտագործել իր տարածքները, վայելել մայր հողի բարիքները:
- Ոչ միայն հայ, այլեւ օտար փորձագետներն ու քաղաքագետները, անգամ Վիեննայի եւ Սանկտ Պետերբուրգի բարձր մակարդակի հանդիպումներից հետո, չեն բացառում, որ Ադրբեջանը կարող է նոր հարձակում սկսել՝ ելնելով այն իրողությունից, որ Ադրբեջանի ներկայիս վարչակազմը երբեք էլ հավատարիմ չի եղել պայմանավորվածություններին:
- Բոլոր զինվորականներն ամեն օր սպասում են պատերազմի, եւ եթե ուզում ես՝ խաղաղություն լինի, պատրաստվի՛ր պատերազմի: Տուրք չտալով տարատեսակ մեկնաբանություններին՝ միայն կարող եմ ասել, որ ցանկացած ժամանակ ամեն ինչ հնարավոր է: Պարզապես պիտի գիշեր-ցերեկ պատրաստ լինենք թշնամու ոտնձգությունները սանձահարելու, առաջխաղացման ամեն մի փորձ կասեցնելու համար: Եվ, այնուհանդերձ, ամենից խաղաղասեր մարդը զինվորականն է:
- Ապրիլյան պատերազմից անցել է մոտ երեք ամիս, բայց չեն դադարում քննարկումներն այդ թեմայի շուրջ: Որո՞նք են, ըստ Ձեզ, քառօրյա պատերազմի գլխավոր դասերը:
- Քառօրյա պատերազմի գլխավոր դասն այն է, որ մենք կարողացանք ազգովի համախմբվել մեր պետության, պետական իշխանությունների շուրջը: Ինչպես ժամանակը ցույց տվեց, հայոց բանակում այդ օրերին «ծառայում» էին միլիոնավոր հայեր, որոնցից յուրաքանչյուրը՝ կամավորականից մինչեւ դպրոցական, իր պրակտիկ գործողությամբ ու հնարավորությունների սահմաններում նեցուկ եղավ մեզ: Մենք ազգովի ապացուցեցինք, որ պատրաստ ենք պաշտպանել այն տարածքները, որոնք ձեռք ենք բերել մեր զոհված ու կենդանի ընկերների արյան գնով, եւ մեզ բախտ է վիճակվել ոչ միայն ապրել, այլեւ կռվել ու ապրել մայր հողի վրա:
ԱՐՄԻՆԵ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ