Սյունիքի մարզային գրադարանի սպասարկման բաժնում տեղի ունեցավ հուշ-ցերեկույթ՝ նվիրված 44-օրյա պատերազմի նահատակ Արամ Գրիգորյանի հիշատակին: Միջոցառմանը մասնակցում էին զոհվածի հարազատներն ու մտերիմները, նրան դասավանդած ուսուցիչներն ու դասախոսները: Սպասարկման բաժնի Ամերիկյան անկյունում նահատակ զինվորի անձնական իրերից, լուսանկարներից, պարգեւներից հետաքրքրական անկյուն էր ձեւավորվել: Ժամն էր արժանին մատուցելու հայրենիքի պաշտպանին...
Արամն ընտանիքի կրտսեր որդին էր՝ փոքրամարմին, բնավորությամբ՝ կենսախինդ, մարդկային հարաբերություններում՝ ընկերասեր ու կամեցող: Ուսման մեջ ավելի հակված էր դեպի տեխնիկական առարկաները, նա միշտ ցանկացել էր շուտ ավարտել զինծառայությունն ու հմտանալ ծրագրավորողի մասնագիտության մեջ:
Ծնվել է 2000 թ․ դեկտեմբերի 5-ին Կապանում: Նախ սովորել է Կապանի թիվ 6 դպրոցում, ապա կրթությունը շարունակել Աճանանի դպրոցում: Միջնակարգն ավարտելուց հետո ընդունվել է Հայաստանի պետական ճարտարագիտական համալսարանի Կապանի մասնաճյուղի «Տեղեկատվական տեխնոլոգիաներ» բաժին: Չորս ամիս սովորելուց հետո 2019 թ. հունվարի 23-ին զորակոչվել է պարտադիր զինվորական ծառայության: Ծառայության ուսումնական շրջանն անցկացրել է Գյումրիում տեղակայված N զորամասում: Ստանալով սերժանտի կոչում՝ տեղափոխվել է Պաշտպանության բանակի հարավ-արեւելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամաս:
Պատահում էր, որ կապվում էր հարազատների հետ, երբեք ծառայությունից չէր խոսում: «Ամեն ինչ նորմալ է»,- սա էր նրա մշտական պատասխանը իրեն հարցեր տվողներին:
Սեպտեմբերի 25-ին իջել էին դիրքերից, 26-ին անընդհատ ուզում էր տեսակապ հաստատել ընտանիքի անդամների հետ, բայց չէր ստացվում: Սեպտեմբերի 27-ի առավոտյան եղբորը հաղորդագրություն էր թողել, որ բարձրանում են դիրքերը, այնտեղից կկարողանա կապվել: Բայց տեղ հասնելուն պես անհավասար մարտի մեջ են ընկել: Թշնամու տանկից արձակած արկը կտրել է 20 տարին տակավին չբոլորած երիտասարդի կյանքի թելը...
Սեպտեմբերի 30-ին կապանցիները խոր վշտով վերջին հանգրվան ճանապարհեցին Արամ Գրիգորյանին, ում աճյունը զինվորական պատիվներով ամփոփվեց Բաղաբուրջի հուշահամալիրում՝ Արցախյան երկու պատերազմում ընկած կապանցի ռազմընկերների կողքին:
Վահրամ Օրբելյան