Արցախի սահմանին տիրող իրավիճակի, դրանով պայմանավորված ընդհանուր մթնոլորտի, ինչպես նաեւ հայոց բանակի կազմավորման 25-ամյակի կապակցությամբ զրուցեցինք ԼՂՀ փոխվարչապետ, գեներալ-լեյտենանտ Արթուր Աղաբեկյանի հետ:
- Պարո՛ն գեներալ, վերջին շրջանում սահմանամերձում տեղի ունեցող իրադարձությունների վերաբերյալ Ձեր գնահատականը:
- Ղեկավարներս, հրամանատարներս, գեներալներս, եւ առհասարակ ռազմավարական որոշում կայացնողները պետք է ուժ գտնեն եւ միշտ անկեղծ լինեն ժողովրդի հետ: Այսօր սահմանին տիրող իրավիճակը սկիզբ է առել 1994թ. զինադադարի հաջորդ օրվանից. սա պետք է ընդունենք որպես ճշմարտություն: Պետք է ընդունենք նաեւ, որ ապրիլյան իրադարձությունները հակառակորդի երկար տարիների գործողությունների, հրադադարի ռեժիմի պարբերաբար խախտման շարունակությունն էին: Այսօր էլ հակառակորդը շարունակում է դիպուկահար հրացաններ, ականանետներ կիրառել եւ դեռ կշարունակի… Բարձրաձայնեմ հետեւյալը. մեր ժողովուրդը պետք է գիտակցի, որ սա իր խաչն է, որ արժանապատվորեն պետք է կրի մինչեւ վերջ. յուրաքանչյուրս մեր հնարավորությունների եւ կարողությունների չափով մեր ուսը ծառայեցնենք այդ խաչին: Առաջնագծի լարվածությունը դեռեւս կշարունակվի եւ ժամանակ առ ժամանակ ավելի կսրվի: Իմ համոզմամբ՝ գոնե առաջիկա տարիներին հնարավորություն չենք ունենա պաշտպանությունից անցնել սահմանապահության: Մեր բանակն ամեն վայրկյան պետք է պատրաստ լինի ամուր պաշտպանության, ինչու չէ՝ նաեւ հակահարձակման:
- Բաքվից ամեն օր լսվող պատերազմի հռետորաբանությանը, որ մեզ համար արդեն սովորական է դարձել, հարմարվել ենք, բայց այդ ամենը՝ մի կողմ: Վերջերս Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւը խոսեց Ռուսաստանի հետ ժամանակակից զենքի առուվաճառքի նոր համաձայնագրի մասին՝ մոտ 5 մլրդ դոլարի հասնող, ինչը լուրջ քննարկման առարկա դարձավ մեզանում եւ մտահոգության տեղիք տվեց: Ինչպե՞ս է ընկալվում Ադրբեջանի ղեկավարի այդ հայտարարությունը Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունում:
- Հաշվի առնելով, որ ուժերի հարաբերակցություն հասկացություն գոյություն ունի, առճակատող-մարտնչող երկրների հրամանատարները միշտ կատարում են հնարավորությունների համեմատում. վստահաբար կարող եմ ասել, որ Ադրբեջանը դեռ մի քանի տարի պետք է այդ տեմպերով շարունակի զինվել, որ ուժերի հարաբերակցության առումով հասնի այն աստիճանի, որ ունեցել է Հայաստանը դեռեւս 1994 թվականին: Նկատի ունեմ, որ նրանց ունեցած զենք-զինամթերքը, հեռահար հրետանին եւ մյուս զինատեսակները դեռ չեն նշանակում առավելություն, մարտական խնդրի կատարման կարողություն կամ հնարավորություն:
Ինչ վերաբերում է Ռուսաստանից զենքի առուվաճառքի վերաբերյալ համաձայնագրերին, ապա պետք է ուղղակի հետեւենք այդ գործընթացին, համապատասխան հետեւություններ անենք, ցավ ապրենք, որ մեր ռազմավարական դաշնակիցը, շատ լավ գիտակցելով, թե ում հետ գործ ունի, ժամանակ առ ժամանակ շարունակում է զենք վաճառել նրան. միգուցե դա համարենք դավաճանություն կամ միգուցե չհամարենք, դա թողնենք մի կողմ: Բայց ընդունենք՝ սա մի իրողություն է, որի հետ պետք է հաշտվենք, որից մեր քաղաքական, ռազմական գործիչները, դիվանագետները համապատասխան հետեւություններ պետք է անեն, իսկ բանակը պատրաստ լինի կատարելու իր առաքելությունը::
- Տեղյակ ենք Թալիշում կատարվող վերականգնողական, շինարարական աշխատանքներին, գյուղի վերաբնակեցմանը միտված քայլերին, որ մեզ հուսադրում է: Արդյո՞ք Արցախի սահմանային այլ բնակավայրերում նույնպես կատարվում են նմանատիպ աշխատանքներ:
- Թալիշում իրականացվող աշխատանքները հատկապես ներդրումների առումով պետք է օրինակ ծառայեն: Ցավոք, նյութական սահմանափակ ռեսուրսները թույլ չեն տալիս ողջ սահմանի երկայնքով նմանատիպ աշխատանքներ ծավալել, բայց, կարծում եմ, Թալիշը հետագայում կլինի ԼՂՀ լավագույն գյուղերից մեկի օրինակը: Միայն հայրենի երկրի շենացմամբ կարող ենք մեր ժողովրդին, ողջ աշխարհին ցույց տալ, որ արցախցին, հայն իրավունք ունեն իրենց երկրում ազատ ապրել՝ վերածելով իրենց տունն ամրոցի կամ կրակակետի:
- Ձեր շնորհավորանքի խոսքը հայոց բանակի կազմավորման 25-ամյակի կապակցությամբ:
- Օգտվելով առիթից՝ շնորհավորում եմ բոլորիս՝ հայ ժողովրդի համար նվիրական տոնի առթիվ: Նշանակալից տարեդարձի կապակցությամբ հայոց բանակին մաղթում եմ հարատեւություն, տոկունություն, ուժ, հայ զինվորին եւ զինվորականին՝ զգոնություն, համարձակություն եւ քաջություն, իսկ մեր սահմաններին՝ խաղաղություն: Տա Աստված, որ մեր բանակը մի օր պաշտպանությունից անցնի սովորական սահմանապահության սուրբ գործին:
ԱՐՄԻՆԵ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ