Կապանի արեւելյան մատույցներում՝ մոտ մեկ կիլոմետր երկարության ճանապարհի վրա կուտակված խոշոր բեռնատարները, ամենայն հավանականությամբ, առաջիկա մեկ-երկու օրում այլեւս արգելափակված մնալու պատճառ չեն ունենա:
Նույնը կարելի է ասել Սատանի կամրջում եւ Շինուհայրի խաչմերուկում մեկ շաբաթ շարունակ արգելափակված տասնյակ մեքենաների վերաբերյալ:
Այդպիսի ենթադրության հիմքը եղանակային պայմանների սպասվող բարելավումն է:
Եվ, այդ բոլորով հանդերձ, բեռնատարների մի մասը հաջողում է երթեւեկել Շինուհայրի խաչմերուկ-Կապան մայրուղով…
Ներկայումս դժվարությունները, կարելի է ասել, միայն Տաթեւ-Քաշունիի խաչմերուկ ճանապարհահատվածում են, որը ռիսկային է հատկապես ոչ նորմալ անվադողերով բեռնատարների համար:
Մեկ շաբաթ շարունակ տեղացող ձյան հետեւանքները վերացնելու հաջորդ (եւ ոչ պակաս կարեւոր) ճակատը մարզի երբեմնի շրջկենտրոններից դեպի գյուղական բնակավայրեր ձգվող ճանապարհներն են, որոնց զգալի մասը մնում է դժվարանցանելի, որոշ դեպքերում՝ անանցանելի:
Ճանապարհաշինական ընկերությունները հենց այդ ուղղությամբ պետք է կենտրոնացնեն իրենց ջանքերը…
Վերջին օրերին Սյունիքի ճանապարհներին ստեղծված խայտառակ վիճակը մի շարք թերությունների եւ բացթողումների հետ մեկտեղ ցույց տվեց նաեւ, որ մեզանում չկա Մ-2-ին իբր այլընտրանք դարձած Շինուհայր-Կապան ավտոմայրուղու ռազմավարական նշանակության պատշաճ գիտակցում:
Դրա ապացույցներից է ոչ միայն օրեր շարունակ մայրուղու անանցանելի կամ դժվարանցանելի վիճակը, ինչը մեր անկարողության փայլուն հրավառություն էր:
Ձնամաքրումից հետո ավելի ակնհայտ դարձավ մայրուղու բազմաթիվ հատվածների քանդված վիճակը, ընդ որում՝ խոսքն ամիսներ առաջ ասֆալտապատված ճանապարհահատվածների մասին է:
Հիմա խնդիր ունենք դասեր քաղելու այդ ամենից…
Մասնավորապես՝ կարեւոր է պատկան մարմինների գիտակցությանը հասցնել խնդրո առարկա մայրուղու կենսական նշանակությունը, որը, ավելի ճիշտ, կյանքի ճանապարհի պես մի ուղի է մերօրյա Սյունիքում եւ ընդհանրապես հանրապետությունում:
Այդ առումով կարեւոր ենք համարում Տաթեւ-Կապան մայրուղու իրական ծանրաբեռնվածության ճշտումը եւ առանձին ճանապարհահատվածների նախագծային կարողություններին դրա համապատասխանության որոշումը, ինչի համար էլ «Սյունյաց երկիրը» առաջիկայում կնախաձեռնի լրագրողական հետաքննություն. ի վերջո պիտի՞ բացատրություն ունենա հարցը, թե ինչո՞ւ են նոր-նոր ասֆալտապատված ճանապարհահատվածներն այդքան հեշտությամբ քանդվում...
Եվ ամենագլխավորը՝ մենք պետք է ոչ թե ճանապարհների պահպանության պատրանք կամ տեսիլք ստեղծենք, այլ լրջորեն եւ գործնական քայլերով զբաղվենք դրանով...