Ոսկանյան Խաչիկ Ծատուրի. ծնվել է 1965 թ. հոկտեմբերի 3-ին Կապան քաղաքում: Սովորել է Կապանի թիվ 27 գիշերօթիկ դպրոցում, Կապանի պրոֆտեխնիկական ուսումնարանում, ստացել ավտոամբարձիչավարի մասնագիտություն: Ծառայել է խորհրդային բանակում:
Ամուսնացած էր, ունի մեկ որդի:
1988 թ. սկսվել էր Արցախյան շարժումը, շրջապատում ակտիվ ու խելացի երիտասարդի համարում ունեցող Խաչիկ Ոսկանյանը հայրենիքի ճակատագրի հանդեպ անտարբեր լինել չէր կարող. միացավ շարժմանը:
1992 թ. սկսվեց Արցախյան առաջին պատերազմը, Խաչիկը միացավ Կապանում ձեւավորվող ինքնապաշտպանական ջոկատներին ու մեկնեց Արցախ:
Պատերազմը տարիներ տեւեց, բայց հայը գիտի, որ հաղթանակը հեշտ չի տրվում, որ անկախ պետություն ունենալը ամենօրյա դժվար ու ծանր պայքար է պահանջում: Խաչիկը տարիներ տեւած պատերազմի ընթացքում ոչ մի անգամ չափսոսաց, որ իր երկրի կողքին է, քանի որ հայ տղամարդու առաջին պարտականությունն իր երկիրը սեփական արյամբ պաշտպանելն էր համարում:
Խաչիկը տուն վերադարձավ խաղաղության հետ, խաղաղ տարիներին, ինչպես հարիր է հայ տղամարդուն, ընտանիք էր կազմել, երեխաներ ունեցել, աշխատել ու արարել:
2016 թ. ապրիլի 2-ին Ադրբեջանը լայնածավալ հարձակում սկսեց Արցախաադրբեջանական սահմանի ամբողջ երկայնքով. Խաչիկն առանց հապաղելու միացավ ճակատ մեկնող ընկերներին: Մոտ երկու ամիս մնաց Մատաղիսում, վերադարձավ ոգեւորված ու հաղթողի ժպիտը դեմքին, խախտեց պատերազմներից չխոսելու սովորությունն ու իր հիացմունքը բարձրաձայնեց ժամկետային զինծառայողների վերաբերյալ. «Մենք հրաշալի բանակ ունենք, հզոր տղերք ունենք, էն ո՜նց են կռվում, ես նրանց ցավը տանեմ...»:
2020 թ. սեպտեմբերի 27-ի լուսաբացը խաղաղ չէր. Խաչիկին ամեն կերպ փորձեցին հետ պահել, համոզել, բայց Խաչիկն իր որոշման մեջ հաստատակամ էր:
Մի քանի օր Կապանում զբաղվում էր ջոկատների ձեւավորմամբ, բայց անհամբեր էր, նյարդային, համոզված, որ իր տեղն առաջնագծում է: Հոկտեմբերի 2-ին մեկնեց Ջրական: Կամավորականների ջոկատը, որի կազմում էր նաեւ Խաչիկ Ոսկանյանը, հոկտեմբերի 5-ին Ջրականում մարտի է բռնվել թուրքական հատուկ ջոկատի հետ:
Անհավասար մարտում ընկել է Խաչիկ Ոսկանյանը, ընկել է, քանզի համոզված էր, որ իր ու ընկերների արյամբ ազատագրած հայրենիքի պատառիկը միայն արյամբ ու նվիրումով էր հնարավոր պահպանել:
Խաչիկ Ոսկանյանի աճյունը հողին է հանձնվել 2020 թ. դեկտեմբերի 20-ին Կապանի Բաղաբուրջի հուշահամալիրում:
Տիգրանուհի Բադալյան