ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը Դաշնության խորհրդի անդամ Սերգեյ Մելիքովին նշանակել է Ադրբեջանին սահմանակից Դաղստանի ղեկավարի ժամանակավոր պաշտոնակատար: Մելիքովն էթնիկ լեզգի է, պրոֆեսիոնալ զինվորական, գնդապետ, եղել է Պուտինի համար առանցքային կառույցի՝ Ռոսգվարդիայի տնօրենի առաջին տեղակալ:
Դաղստանում Պուտինի նշանակումը հետաքրքրության արժանի է մի շարք առումներով, այդ թվում ռեգիոնալ այն իրադրության, որ Կովկասում ստեղծել են Իսրայելն ու Թուրքիան Բաքվի ձեռքով:
Դաղստանի ուղղությամբ ռուս-ադրբեջանա-թուրքական տիրույթում իրադարձությունները բավականին նուրբ շերտերով ծավալվում են վաղուց եւ դրանք որոշակի կիզակետի էին հասնում կորոնավիրուսի համավարակի քողի տակ, ինչին անդրադարձել եմ ամիսներ առաջ:
Անկարայի համար Դաղստանի թիրախայնությունը միանգամայն հասկանալի է: Այն Ռուսաստանի թույլ տեղն է, որով Թուրքիան մշտապես փնտրելու է Ռուսաստան մուտքի հնարավորություն:
ՌԴ նախագահն անկասկած պատկերացնում է այդ խնդիրները, առավել եւս, որ Ռուսաստանի իշխանությունը ժառանգող Պուտինը հենց Դաղստանում՝ Բոտլիխում ստացավ իր նախագահության առաջին հարվածը: 1999 թվականի սեպտեմբերին ահաբեկիչների խումբը ներխուժեց Դաղստան: Ռեգիոնի քաղաքական նշանակության հանգամանքը ընդգծելու համար էլ Պուտինը 20 տարի անց՝ 2019-ի սեպտեմբերին այցելեց Դաղստան, հակաահաբեկչական գործողության 20-ամյակի առիթով, բաժակ բարձրացնելով դրա մասնակիցների հետ:
Ներկայում Կովկասում հակաահաբեկչական գործողություն է իրականացնում հայկական բանակը՝ լայնամասշտաբ պարտադրված պատերազմում: Այդ գործողությունը դուրս է զուտ հայկական շրջանակներից եւ առնչվում է շրջանի անվտանգությանը:
Լեզգի գեներալի նշանակումն անկասկած առնչվում է այդ իրողություններին, եւ առավել հատկանշական է դառնում Հայաստանի արցախյան սահմաններին ծավալված իրադարձությունների ֆոնին: Հակաահաբեկչական պատերազմի այդ օրերին Հայաստանից քաղաքական, հանրային, իսկ Արցախից պաշտոնական մակարդակով եղավ դիմում Ադրբեջանի ժողովուրդներին, այդ թվում լեզգիներին, անվտանգության եւ սերտ գործակցության երաշխիքով: Կոչն առաջարկ էր՝ չներգրավվել ահաբեկչական գործողությունում, որի հաջորդ թիրախը լինելու են իրենք:
Լեզգի ժողովուրդն ապրում է Ռուսաստանի հարավում եւ Ադրբեջանի հյուսիսում, լեզգիների հողերի մի մասը 1918 թ. հայտնվել է արհեստականորեն կազմավորված Ադրբեջանում: