Զուռնա-դհոլի հնչյունների ուղեկցությամբ թոնրի շուրթից պոկվում է առաջին անուշաբույր լավաշը, եւ լսվում են 86-ամյա Սեդա տատի օրհնանքի խոսքերը:
«Հացաթխման ավանդույթը ժամանակին գյուղական ծանր առօրյայի ամենահամեղ հատվածն էր, - հիշում է Բռնակոթ համայնքի բնակիչ Սեդա Մկրտչյանը: - Լավաշի բույրին միախառնվում էին ավանդական ուտեստների համուհոտը, թոնրի շուրջ ծավալվող քաղցր ու տաք զրույցները: Առաջին յոթ լավաշը, որ լրանում էր, մի աղջկա, մի հարսի ձեռ էինք տալիս, որ յոթ տան բաժին հանի, մատաղի պես բաժանում էինք»:
Առաջին լավաշներն անցորդներին բաժանելու ավանդույթը չի խախտվում նաեւ այս անգամ: Արդեն 12-րդ տարին է՝ Նիկողայոս Ադոնցի անվան Սիսիանի պատմության թանգարանի կողմից կազմակերպվող «Հացի տոնը» նպատակ ունի կենսունակ պահել հացաստեղծման ավանդույթները, դրանք դարձնել նաեւ մատաղ սերնդի սեփականությունը:
Տոնական տրամադրությունը շարունակվում է հաջորդ օրը թանգարանում: Օրհնվում են հացը, աղը, ջուրը: Աղոթքն առ Աստված շնորհակալություն է տարվա բերքի ու հացի համար: «Սյունիքում հաց ասելով՝ նկատի ունեն ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ոչ նյութական մշակութային ժառանգության մաս կազմող լավաշը:
Լավաշ թխելու ավանդույթներն այստեղ նույնքան հին են, որքան արորը: Այսինքն՝ Սյունիքը կանգնած է լավաշի՝ հայոց հացի լուսաբանման, մերը համարելու արմատներում: Մենք կանգնած չենք ապացույցներ որոնելու շեմին. մենք դրանք ունենք. մենք ունենք 9 հազար տարեկան ժայռապատկեր՝ արորով հերկ, պորտաքարը՝ որպես պաշտամունքային քար, հացի պաշտամունքի հետ կապված ունենք ժողովրդական ավանդության մեջ տարածված հազար ու մի պատկերացումներ», - նշում է թանգարանի տնօրեն Ծովինար Պետրոսյանը:
Եվրոպական ժառանգության օրերի շրջանակում կազմակերպվող տոնն այս անգամ իր «Ժառանգությունը եւ համայնքները» խորագրով հորդորում է համայնքներին աչքի լույսի պես պահել մեր հոգեւոր-մշակութային ժառանգությունը: Հայոց անկախության 25-ամյա հոբելյանի ֆոնին ավելի է ընդգծվում օրվա ասելիքը. հայրենիքը հզոր է իր անցյալով, իր ավանդույթներով, ինչո՞ւ չէ, նաեւ հացի պաշարով:
«Հացը նույնչափ սուրբ է, որքան հայրենիքը, - ասում է Արցախյան պատերազմի ազատամարտիկ Մարիետա Խաչատրյանը: - Յուրաքանչյուր հայ պետք է իր հացը վաստակի իր հայրենիքում. շատ եմ ուզում, որ իշխանավորներն աշխատեն այս ուղղությամբ: Սա շատ գեղեցիկ տոն է, այնքան լավ են կազմակերպում, որ միշտ սպասում եմ»:
«Մենք՝ սիսիանցիներս, հացով ժողովուրդ ենք, ցորենի ռեկորդային բերք ենք հավաքել, հացի շտեմարաններ ենք ունեցել, հացը մեր ամեն ինչն է, մեր կենցաղն է, մեր ապրելակերպը, մեր սրբությունը», - հավելում է Սիսիանի բնակիչ Ֆլորա Մարտիրոսյանը:
Հացաբույր ուտեստների ավանդական հյուրասիրությամբ, ուրախ երգ-երաժշտությամբ, հացը փառաբանող կենացներով ու մաղթանքներով եզրափակվեց հերթական Հացի տոնը:
ԱՆՆԱ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ