Բախտախնդիր մոտեցումներով պետության ու ազգի անվտանգություն չեն ապահովում։ Այս պահին ռուսին մեր զգացմունքային, երբեմն հիմնավոր, երբեմն անհիմն հայտարարություններով մեզնից վանելով՝ ինչի՞ կամ ու՞մ վրա ենք մեր հույսը դրել ու դնում այն պարագայի դեպքում, եթե, Աստված չանի, թուրքը երկրորդ ռազմաճակատը բացի։
Եթե այս հարցի պատասխանը չունե՞նք՝ ուրեմն պարտավոր ենք շրջահայաց մնալ, այլապես այսպիսի հակառուսական հռետորական հայտարարություններով մենք մեզ ավելի մեծ արհավիրքի մեջ ենք գցելու...
Ժողովուրդների ու պետությունների բարեկամությունն ու դաշնակցությունը հիմնված են լինում ընդհանուր շահերի գիտակցության վրա...
Ողջախոհությունը կորցրած, միայն հերոսական հայտարարություններով նորից մեր ժողովրդին կանգնեցնելու ենք կոտրած տաշտակի առջև։
Սթափվեք՝ քանի դեռ շատ ուշ չէ...