Ժնևում ընթացող Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարներ Զոհրաբ Մնացականյանի և Էլմար Մամեդյարովի հանդիպմանը զուգընթաց, ՄԽ համանախագահ ԱՄՆ դեսպանը Բաքվում` իր նախաձեռնությամբ, հանդիպում է Լեռնային Ղարաբաղի՝ այսպես կոչված՝ «ադրբեջանական համայնքի» ղեկավարի հետ: Հանդիպման երկու օրերին և դրան հաջորդող ժամանակահատվածում հայկական փորձագիտական հանրությունն ահազանգում էր, փորձ է արվում լեգիտիմացնել այդ համայնքը, փորձ է արվում հավասարության նշան դնել կասկածելի հանգամանքներում ձևավորված այդ համայնքի և արդեն որոշակի ճանապարհ անցած ու կայացած պետության՝ Արցախի Հանրապետության միջև, փորձ է արվում այդ համայնքը «խցկել» բանակցությունների մեջ։
Փորձագիտական հանրությունն ահազանգում էր, իսկ արտգործնախարարությունը հերթական անգամ համառորեն լռում, որևէ հայտարարությամբ հայկական կողմն այդպես էլ չարեց, ոչ բանակցությունների ընթացքում, ոչ դրանից հետո։
Դիրքորոշում, վերաբերմունք ու մոտեցում ճշտելու համար ArmDaily.am-ը շաբաթ օրը՝ փետրվարի 1-ին բանավոր դիմեց ՀՀ ԱԳՆ մամուլի խոսնակ Աննա Նաղդալյանին։
Նաղդալյանն ասաց, որ հենց նոր է վերադարձել գործուղումից և որ իրեն մի քանի ժամ է հարկավոր դիրքորոշում ճշտելու և այս հարցով մեկնաբանություն տալու համար։ Ողջ օրվա ընթացքում մեզ այդպես էլ չհաջոցվեց հեռախոսակապ հաստատել Նաղդալյանի հետ։
Արդեն երկուշաբթի, երբ դիմեցինք մեկնաբանության համար՝ Նաղդալյանը պատասխանեց, որ հարցին կանդրադառնա առաջիկա ճեպազրույցին։ «Մենակ Դուք չեք ուղարկել այդ հարցը, դրա համար ասվելու է բոլորին»,-ասաց Նաղդալյանը։
Սա այն դեպքն էր, որին մեկնաբանություն տալու համար անգամ հարցման անհրաժեշտություն էլ պետք է չլիներ։ Նախարարությունը թերևս պետք է առաջին արձագանքողը լիներ նման հանդիպման։ Սակայն, ինչպես հաճախ է պատահում, իշխանության, պատկան մարմինների արձագանքը խիստ ուշացած է, հերթական իներտ մոտեցումը արտաքին քաղաքականությանը վերաբերող ամենևին ոչ երկրորդական հարցին։
Լրատվամիջոցների հարցերին ժամանակին չպատասխանելը կամ ընտրողաբար պատասխանելը պետական գերատեսչությունների մեջ գործելաոճ ու ձեռագիր է դառնում։
Դե եթե անգամ պետական գերատեսչություններն են նման վարքագիծ դրսևորում լրատվամիջոցների հետ շփումներում, ինչ ակնկալել ոչ պետական կառույցներից։